Przemijający atak niedokrwienny (TIA) – jakie daje objawy i czym grozi?

Przemijający atak niedokrwienny (TIA), często nazywany mini udarem, to przejściowe zaburzenie czynności mózgu spowodowane czasowym ograniczeniem przepływu krwi. Choć objawy ustępują zwykle w ciągu kilku minut do godziny, stanowią one poważne ostrzeżenie. Jaki jest mechanizm powstawania TIA? Jakie są charakterystyczne i nietypowe objawy, najnowsze metody diagnostyczne oraz optymalne strategie leczenia? Co podnosi ryzyko wystąpienia tego groźnego stanu? Odpowiedzi na te oraz podobne pytania znajdziesz poniżej.

Najważniejsze informacje:
>> TIA to pilny stan wymagający natychmiastowej interwencji,
>> objawy ustępują, ale ryzyko udaru pozostaje wysokie,
>> kluczowe znaczenie ma szybka diagnostyka,
>> leczenie powinno być kompleksowe i ukierunkowane na czynniki ryzyka,
>> modyfikacja stylu życia jest nieodzownym elementem terapii.  

Spis treści:

  1. Jakie są objawy przemijającego ataku niedokrwiennego (TIA)?
  2. Czy można przeoczyć objawy TIA?
  3. Jak reagować, gdy wystąpią objawy TIA?
  4. Jakie są skutki przemijającego ataku niedokrwiennego (TIA)?
  5. Niezbędna diagnostyka przy przemijającym ataku niedokrwiennym (TIA)
  6. Leczenie TIA
  7. TIA: podsumowanie najważniejszych informacji
  8. TIA – najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Jakie są objawy przemijającego ataku niedokrwiennego (TIA)?

TIA – pierwsze objawy

Pojawiają się nagle i osiągają pełne nasilenie zwykle w ciągu kilku minut. Do najwcześniejszych należą:

  • nagłe osłabienie lub drętwienie obejmujące typowo jedną stronę ciała (twarz, rękę i nogę po tej samej stronie),
  • zaburzenia mowy – od niewielkich trudności w artykulacji po całkowitą niemożność mówienia lub rozumienia mowy,
  • przejściowe zaburzenia widzenia – najczęściej pod postacią jednostronnej ślepoty (tzw. amaurosis fugax) lub ubytków w polu widzenia.

>> Może Cię zainteresować także: Drętwienie nóg – o czym może świadczyć? Kiedy zgłosić się do lekarza?

Typowe objawy TIA

Pełny obraz kliniczny zależy od lokalizacji niedokrwienia w mózgu.

Objawy ogniskowe:

  • niedowład lub porażenie mięśni twarzy (opadający kącik ust),
  • osłabienie siły mięśniowej w kończynie górnej i/lub dolnej,
  • zaburzenia czucia (mrowienie, drętwienie, parestezje),
  • afazja (zaburzenia mowy) lub dysartria (zaburzenia artykulacji).

Objawy wzrokowe:

  • przejściowa ślepota jednooczna,
  • podwójne widzenie (diplopia),
  • ubytki w polu widzenia (np. niedowidzenie połowicze),

Objawy przedsionkowe:

  • nagłe zawroty głowy z towarzyszącymi zaburzeniami równowagi,
  • nudności i wymioty,
  • niepewny chód (ataksja).

Nieswoiste objawy TIA

U około 15-20% pacjentów TIA może manifestować się mniej typowymi symptomami, które łatwo przeoczyć lub przypisać innym schorzeniom. Należą do nich:

  • nagłe, przejściowe zaburzenia pamięci,
  • chwilowe splątanie lub dezorientacja,
  • nagłe upadki bez utraty świadomości,
  • przejściowe zaburzenia połykania,
  • krótkotrwałe zaburzenia świadomości.
UWAGA nr 1
Pacjenci z nietypowymi objawami TIA są trzykrotnie bardziej narażeni na opóźnioną diagnozę i późniejsze powikłania.  

Czy można przeoczyć objawy TIA?

Niestety tak. Szacuje się, że nawet 30-40% przypadków TIA nie jest właściwie rozpoznawanych w momencie wystąpienia. Najczęstsze przyczyny przeoczenia to:

  • zbyt krótki czas trwania (objawy ustępujące w kilka minut),
  • niespecyficzny charakter symptomów,
  • brak typowych deficytów neurologicznych,
  • bagatelizowanie objawów („samo przeszło”),
  • przypisywanie dolegliwości innym schorzeniom (migrenie, zmęczeniu).

>> Warto przeczytać także: Zespół przewlekłego zmęczenia – gdy odpoczynek nie pomaga

Grupy szczególnie narażone na przeoczenie TIA to:

  • osoby starsze – objawy mogą być przypisywane „starzeniu się”,
  • chorzy na cukrzycę – neuropatia może maskować typowe objawy (!),
  • pacjenci z migreną z aurą – podobne zaburzenia wzrokowe,
  • osoby z demencją – trudności w komunikowaniu dolegliwości.

Jak reagować, gdy wystąpią objawy TIA?

Postępowanie w przypadku podejrzenia TIA powinno być natychmiastowe i zdecydowane:

Krok 1: Wezwij pomoc medyczną:

  • natychmiast zadzwoń pod numer alarmowy (112 lub 999),
  • nie czekaj na samoistne ustąpienie objawów,
  • zapamiętaj dokładny czas wystąpienia pierwszych symptomów.

Krok 2: Zabezpiecz poszkodowanego:

  • czuwaj do momentu przyjazdu służb medycznych,
  • nie podawaj żadnych leków na własną rąk.

Krok 3: Przygotuj informacje dla lekarza:

UWAGA nr 2  
Badania pokazują, że ryzyko wystąpienia pełnego udaru po TIA wynosi 5% w ciągu pierwszych 48 godzin, 10-15% w ciągu 3 miesięcy i aż 30% w ciągu roku! Szybka interwencja (w ciągu 24 godzin) zmniejsza to ryzyko o 80%.  

Jakie są skutki przemijającego ataku niedokrwiennego (TIA)?

Choć TIA nie pozostawia trwałego uszkodzenia mózgu w badaniach neuroobrazowych, może mieć poważne konsekwencje:

  1. Krótkoterminowe:
  • lęk i depresja związana z przeżyciem zdarzenia,
  • przejściowe zaburzenia funkcji poznawczych,
  • zmniejszona sprawność fizyczna.
  1. Długoterminowe:
  • 5-krotnie zwiększone ryzyko udaru mózgu,
  • 3-krotnie większe ryzyko zawału serca,
  • wyższe prawdopodobieństwo rozwoju otępienia naczyniopochodnego,
  • zwiększone ryzyko kolejnych epizodów TIA.

>> Sprawdź też: Objawy udaru. Jak rozpoznać zbliżający się udar mózgu?

Niezbędna diagnostyka przy przemijającym ataku niedokrwiennym (TIA)

Kompleksowa diagnostyka po epizodzie TIA obejmuje:

  1. Badania obrazowe:
  • tomografia komputerowa głowy (TK) – wykluczenie krwawienia,
  • rezonans magnetyczny,
  • angio-TK lub angio-MR – ocena naczyń mózgowych.
  1. Badania kardiologiczne:
  • EKG spoczynkowe i holter EKG (wykrycie migotania przedsionków),
  • echokardiografia.

>> Warto przeczytać: Co to jest tachykardia (częstoskurcz)? Objawy, przyczyny i leczenie

  1. Badania laboratoryjne:

>> Przeczytaj też: APTT (czas kaolinowo-kefalinowy) – co to za badanie, co wykrywa i kiedy się je wykonuje

>> Badania laboratoryjne niezbędne w diagnostyce TIA zrobisz w ALAB laboratoria. Sprawdź zakresy pakietów:

Morfologia banerek
Badanie lipidogram extra (6 badań) banerek

Leczenie TIA

Zalecenia przy przemijającym ataku niedokrwiennym

Podstawowe zasady leczenia po epizodzie TIA obejmują:

  • leki przeciwpłytkowe,
  • antykoagulanty (w przypadku migotania przedsionków),
  • statyny,
  • leki przeciwnadciśnieniowe,
  • endarterektomia tętnicy szyjnej,
  • angioplastyka z implantacją stentu.

Dodatkowo wskazana jest modyfikacja stylu życia:

  • bezwzględny zakaz palenia tytoniu,
  • redukcja masy ciała,
  • regularna aktywność fizyczna,
  • dieta śródziemnomorska bogata w warzywa i ryby.

Czynniki ryzyka a proces leczenia TIA

Strategia terapeutyczna powinna uwzględniać indywidualne czynniki ryzyka:

  1. Nadciśnienie tętnicze:
  • docelowe wartości RR <130/80 mmHg
  • preferowane leki: ACE-inhibitory, sartany
  1. Cukrzyca:
  • docelowe HbA1c <7%
  • rozważenie flozyn lub analogów GLP-1
  1. Migotanie przedsionków:
  • antykoagulanty,
  • niekiedy ablacja.

TIA: podsumowanie najważniejszych informacji

Przemijający atak niedokrwienny to nie tylko mały udar, ale poważne ostrzeżenie przed groźnymi powikłaniami. Pamiętaj, że szybka reakcja może zapobiec bardzo poważnym powikłaniom. Jeśli doświadczyłeś lub zaobserwowałeś u kogoś objawy mogące sugerować TIA, nie zwlekaj i skontaktuj się natychmiast z lekarzem.

Wczesna diagnostyka i właściwe leczenie mogą uratować życie i zapobiec nieodwracalnym uszkodzeniom mózgu. Twoje zdrowie jest najważniejsze – działaj szybko i odpowiedzialnie.

TIA – najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Czym jest przemijający atak niedokrwienny?

To przejściowe zaburzenie czynności mózgu spowodowane czasowym ograniczeniem przepływu krwi, trwające zwykle kilka do kilkudziesięciu minut.

Jak objawia się TIA?

Typowe objawy to nagłe osłabienie połowy ciała, zaburzenia mowy lub widzenia, zawroty głowy z zaburzeniami równowagi.

Z czym można pomylić TIA?

Z migreną z aurą, napadem padaczkowym, hipoglikemią, przemijającym globalnym zanikiem pamięci lub zaburzeniami elektrolitowymi.

Czy mini udar jest groźny?

Tak, ponieważ stanowi silny czynnik ryzyka pełnego udaru – u 30-40% nieleczonych pacjentów dochodzi do udaru w ciągu roku.

Czy mini udar przejdzie sam?

Objawy ustąpią samoistnie, ale bez odpowiedniego leczenia ryzyko kolejnego, poważniejszego incydentu dramatycznie wzrasta


Źródła

  1. National Guideline Centre (UK). Evidence review for transient ischaemic attack (TIA) prediction rules: Stroke and transient ischaemic attack in over 16s: diagnosis and initial management: Evidence review B. London: National Institute for Health and Care Excellence (NICE); 2019 May. (NICE Guideline, No. 128.)
    https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK577864
  2. Perry JJ, Yadav K, Syed S, Shamy M. Transient ischemic attack and minor stroke: diagnosis, risk stratification and management. CMAJ. 2022 Oct 11;194(39):E1344-E1349. doi: 10.1503/cmaj.220344. PMID: 36220167; PMCID: PMC9616153.
    https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC9616153
  3. Ortiz-Garcia J, Gomez CR, Schneck MJ, Biller J. Recent advances in the management of transient ischemic attacks. Fac Rev. 2022 Jul 22;11:19. doi: 10.12703/r/11-19. PMID: 35949262; PMCID: PMC9340656.
    https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC9340656
  4. Coutts SB. Diagnosis and Management of Transient Ischemic Attack. Continuum (Minneap Minn). 2017 Feb;23(1, Cerebrovascular Disease):82-92. doi: 10.1212/CON.0000000000000424. PMID: 28157745; PMCID: PMC5898963.
    https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC5898963
Damian Matusiak
Damian Matusiak
Specjalista pediatrii, kierujący Oddziałem Pediatrycznym w Lesznie, absolwent Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu; pasjonat ultrasonografii i nowinek ze świata nauki.
 alabbanerek_wdomu

Social

88,235FaniLubię
3,663ObserwującyObserwuj
18,200SubskrybującySubskrybuj

Przeczytaj też