Hormon Anty-Müllerowski (AMH) jest kluczowym wskaźnikiem rezerwy jajnikowej u kobiet, co bezpośrednio przekłada się na ocenę ich płodności. Badanie AMH jest wykonywane w celu oszacowania szans na zajście w ciążę, monitorowania efektów leczenia niepłodności, a także w diagnostyce wybranych schorzeń ginekologicznych, takich jak zespół policystycznych jajników (PCOS) czy przedwczesne wygasanie czynności jajników. Umożliwia ono przewidzenie potencjalnego momentu menopauzy i stanowi cenne narzędzie w planowaniu rodziny.
Oczekiwanie na wynik
2 dni robocze
Pobierany materiał
Krew
Gdzie można wykonać
Przygotowanie
Hormon Anty-Müllerowski (AMH), inaczej hormon anty-Müllerowski, jest wytwarzany przez komórki pęcherzyków jajnikowych u kobiet. Wskazuje on na liczbę pęcherzyków, które są gotowe do wzrostu i dojrzewania, co stanowi miarę tzw. rezerwy jajnikowej. Rezerwa ta, czyli pula komórek jajowych, jest ograniczona i ustalona już w życiu płodowym, a jej zasoby zmniejszają się stopniowo wraz z wiekiem kobiety. Badanie AMH dostarcza informacji o aktualnym stanie płodności, pośrednio wskazując, ile komórek jajowych pozostaje w „zapasie”, a tym samym szacując czas, jaki pozostał kobiecie na zajście w ciążę. Jest to niezmiernie ważny parametr w kontekście rosnącej świadomości na temat płodności i coraz późniejszej decyzji o macierzyństwie. Oprócz oceny płodności, AMH odgrywa rolę w diagnostyce i monitorowaniu niektórych schorzeń, a także jest wykorzystywany w planowaniu procedur wspomaganego rozrodu, takich jak in vitro.
Badanie poziomu hormonu AMH jest rekomendowane dla każdej kobiety, która planuje macierzyństwo, zwłaszcza po 30-35 roku życia. Pozwala ono ocenić aktualne szanse na poczęcie dziecka i podjąć świadome decyzje dotyczące planowania rodziny, w tym ewentualnej decyzji o przyspieszeniu starań o ciążę.
Oznaczenie stężenia AMH jest szczególnie ważne w następujących sytuacjach:
Poziom AMH jest zmienny i silnie związany z wiekiem kobiety. Należy pamiętać, że podane wartości są orientacyjne, a interpretacja wyników zawsze powinna być dokonana przez lekarza prowadzącego, w kontekście indywidualnej sytuacji pacjentki.
Na podstawie analizy wyników wielu badań laboratoryjnych, dla kobiet stosuje się następujące ogólne przedziały referencyjne AMH, wskazujące na poziom płodności:
Zmienność AMH z wiekiem:
Średnie wartości AMH maleją wraz z wiekiem kobiety, co odzwierciedla naturalny spadek rezerwy jajnikowej:
Analiza statystyczna wskazuje, że odsetek kobiet z ograniczoną płodnością (AMH < 1,3 µg/l) zaczyna wyraźnie wzrastać po przekroczeniu 30. roku życia, natomiast odsetek kobiet w fazie niepłodnej (AMH < 0,1 µg/l) zauważalnie rośnie po 35. roku życia.
Interpretacja wyników AMH wymaga uwzględnienia kontekstu klinicznego:
Podwyższone stężenie AMH (często > 7,0 µg/l):
Obniżone stężenie AMH (często < 1,3 µg/l, a zwłaszcza < 0,1 µg/l):
Badanie poziomu hormonu AMH jest wyjątkowo komfortowe dla pacjentki, ponieważ nie wymaga specjalnych przygotowań:
Na poziom hormonu AMH wpływają przede wszystkim naturalne procesy fizjologiczne oraz niektóre stany chorobowe:
W przypadku kobiet, badanie AMH może być wykonywane o dowolnej porze dnia i niezależnie od fazy cyklu. Na poziom AMH nie ma wpływu terapia hormonalna ani antykoncepcyjna.
AMH (Hormon Anty-Müllerowski) to hormon produkowany przez pęcherzyki jajnikowe u kobiet, który jest wskaźnikiem rezerwy jajnikowej, czyli liczby dostępnych komórek jajowych.