Badanie CRP (białko C-reaktywne) to kluczowy test laboratoryjny, który pozwala na wykrycie i monitorowanie stanów zapalnych w organizmie. Jest pomocne w diagnostyce infekcji bakteryjnych, wirusowych oraz chorób autoimmunizacyjnych. Pozwala także ocenić skuteczność wdrożonego leczenia.
Oczekiwanie na wynik
1 dzień roboczy
Materiał
Krew
Przygotowanie
Białko C-reaktywne (CRP) jest białkiem ostrej fazy, syntetyzowanym głównie w wątrobie. Stanowi jeden z istotnych elementów odporności nieswoistej, odgrywając kluczową rolę w początkowych stadiach odpowiedzi immunologicznej, m.in. poprzez stymulację fagocytozy. Jego nazwa pochodzi od zdolności precypitacji pneumokokowego polisacharydu C w obecności jonów wapnia.
Synteza CRP wzrasta gwałtownie w odpowiedzi na zaburzenia homeostazy, takie jak ostre stany zapalne, zakażenia bakteryjne, wirusowe czy grzybicze, a także w przebiegu nowotworów lub chorób autoimmunizacyjnych. Stężenie CRP może wzrosnąć nawet 100-1000-krotnie w ciągu 6-10 godzin od pojawienia się bodźca zapalnego, osiągając szczyt po 24-48 godzinach. Podobnie jak inne białka ostrej fazy, CRP ogranicza rozprzestrzenianie się procesu zapalnego i pomaga w usuwaniu jego skutków, m.in. poprzez aktywację układu dopełniacza. Ze względu na szybką kinetykę zmian, CRP należy do białek tzw. I rzutu, a jego poziom dość szybko normalizuje się po ustaniu działania bodźca lub wdrożeniu skutecznego leczenia.
Oznaczenie stężenia białka C-reaktywnego jest badaniem bardzo przydatnym w diagnostyce wielu schorzeń. Bezpośrednie wskazania do wykonania badania CRP to:
Wartości referencyjne stężenia CRP mogą zależeć od wielu czynników, takich jak wiek pacjenta, masa ciała, płeć czy rasa.
Należy pamiętać, że interpretacja wyniku CRP zawsze powinna być dokonana przez lekarza, w kontekście stanu klinicznego pacjenta, wywiadu i innych badań diagnostycznych.
Podwyższone stężenie CRP jest sygnałem aktywnego stanu zapalnego lub uszkodzenia tkanek w organizmie. Najczęstsze przyczyny to:
Niskie stężenie CRP ma zdecydowanie mniejsze znaczenie diagnostyczne niż podwyższone. Prawidłowy lub niski poziom CRP zazwyczaj nie stanowi problemu klinicznego i nie wymaga dalszej diagnostyki ani leczenia. Czasami obniżone stężenie CRP można zaobserwować:
Badanie stężenia CRP zazwyczaj nie wymaga specjalnego przygotowania. Krew do badania pobierana jest z żyły, najczęściej z dołu łokciowego. Nie jest konieczne bycie na czczo, chyba że lekarz zaleci inaczej z uwagi na inne badania wykonywane równocześnie.
Na poziom CRP mogą wpływać również czynniki niezwiązane bezpośrednio z ostrym stanem zapalnym:
Nie, wysokie CRP wskazuje na obecność stanu zapalnego, który może być spowodowany infekcją (bakteryjną, wirusową, grzybiczą), ale także urazem, chorobą autoimmunizacyjną, zawałem mięśnia sercowego, a w niektórych przypadkach również nowotworem. Zawsze konieczna jest konsultacja z lekarzem w celu ustalenia przyczyny.
Poziom CRP wzrasta bardzo dynamicznie. Zauważalny wzrost pojawia się już po 6-10 godzinach od zadziałania bodźca zapalnego, a najwyższe wartości osiąga po 24-48 godzinach. Po włączeniu skutecznego leczenia lub ustaniu przyczyny zapalenia, CRP stosunkowo szybko spada, wracając do normy w ciągu 3-7 dni.
CRP jest bardzo czułym wskaźnikiem zapalenia, ale mało swoistym, co oznacza, że jego podwyższenie może być spowodowane wieloma czynnikami. Z kolei prawidłowe stężenie CRP u dorosłych zazwyczaj wyklucza ostre stany zapalne. Jednakże w niektórych specyficznych przypadkach (np. u pacjentów we wstrząsie, po ciężkich oparzeniach czy rozległych zabiegach operacyjnych) znaczenie diagnostyczne CRP może być ograniczone.
Tak, w wielu przypadkach CRP może pomóc w różnicowaniu tych infekcji. W infekcjach bakteryjnych poziom CRP jest zazwyczaj znacznie wyższy (często powyżej 50-100 mg/L, a nawet znacznie więcej) niż w infekcjach wirusowych (gdzie wzrost jest zazwyczaj umiarkowany, poniżej 50 mg/L). Nie jest to jednak regułą i zawsze wymaga oceny klinicznej.