Czas protrombinowy (PT), INR/ (G21)

Czas protrombinowy jest miarą zewnątrzpochodnego układu aktywacji protrombiny. Zależy on od zawartości protrombiny w osoczu oraz czynników V, VII, X oraz fibrynogenu, nie zależy natomiast od pozostałych czynników krzepnięcia i liczby płytek.

Wartość czasu protrombinowego przedstawiana jest najczęściej jako międzynarodowy współczynnik znormalizowany – INR. Posługiwanie się tym współczynnikiem możliwe jest przy stosowaniu standaryzowanych preparatów tromboplastyny i pozwala na jednolitą interpretację wyników czasu protrombinowego niezależnie od laboratorium, w którym zostało wykonane badanie. Stosowanie INR ma szczególne znaczenie u chorych leczonych doustnymi antykoagulantami, antagonistami witaminy K. W różnych sytuacjach klinicznych u chorych leczonych doustnymi antykoagulantami, antagonistami witaminy K zalecane są różne zakresy terapeutyczne INR, np. w profilaktyce zaburzeń zakrzepowych po zabiegach operacyjnych wynoszą one 2.0-3.0, a w przypadku nawracających zakrzepów i zatorów 3,5-4,0.

Skrócenie czasu protrombinowego nie ma istotnego znaczenia klinicznego, natomiast przedłużenie PT może wystąpić w następujących sytuacjach klinicznych: wrodzonych niedoborach czynników II, V, Vii i X, znacznych niedoborach fibrynogenu, dysfibrynogenemii i zaburzeniach polimeryzacji fibrynogenu, przewlekłych chorobach miąższu wątroby, niedoborach witaminy K, chorobie krwotocznej noworodków, leczeniu doustnymi antykoagulantami - antagonistami witaminy K, rozsianym wykrzepianiu wewnątrznaczyniowym (DIC), obecności inhibitorów krzepnięcia (heparyna, hirudyna, produkty degradacji fibrynogenu, krążące antykoagulanty), również w przebiegu białaczek, mocznicy, choroby Addisona-Biermera.

Czas protrombinowy - kto i kiedy powinien wykonać badanie PT?

Badanie PT (czasu protrombinowego) jest badaniem wykonywanym w celu wyjaśnienia przyczyn nadmiernych krwawień, jest także badaniem z wyboru służącym do monitorowania terapii przeciwzakrzepowej antagonistami witaminy K.