Badanie SHBG, czyli globuliny wiążącej hormony płciowe, to kluczowy test diagnostyczny wykorzystywany w ocenie zaburzeń hormonalnych, szczególnie tych związanych z płodnością. SHBG jest białkiem transportującym hormony płciowe, takie jak testosteron czy estradiol, we krwi, wpływając na ich biodostępność w organizmie. Pomiar jego stężenia pozwala na precyzyjniejszą interpretację poziomów hormonów płciowych i jest zalecany zarówno kobietom, jak i mężczyznom.
Oczekiwanie na wynik
2 dni robocze
Materiał
Krew
Przygotowanie
Globulina wiążąca hormony płciowe (SHBG) to glikoproteina syntetyzowana głównie w wątrobie. Pełni funkcję najważniejszego białka transportowego dla estrogenów i androgenów (męskich hormonów płciowych, takich jak testosteron i dihydrotestosteron) we krwi. SHBG wykazuje wysokie powinowactwo do tych hormonów, wiążąc je i regulując ich dystrybucję pomiędzy frakcją związaną z białkami (nieaktywną biologicznie) a frakcją wolną (aktywną i dostępną dla komórek docelowych). Stężenie SHBG w osoczu jest regulowane przez równowagę androgenów i estrogenów, hormony tarczycy, poziom insuliny, a także czynniki metaboliczne i dietetyczne. Badanie SHBG jest niezwykle przydatne w ocenie zaburzeń metabolizmu androgenów oraz w diagnostyce stanów takich jak hirsutyzm czy zespół policystycznych jajników (PCOS).
Badanie SHBG jest zalecane w przypadku podejrzenia zaburzeń hormonalnych u obu płci, zwłaszcza gdy:
Wartości referencyjne dla SHBG mogą różnić się w zależności od laboratorium i używanej metody badawczej, a także zależą od płci i wieku pacjenta. Poniżej przedstawiono przykładowe normy stosowane w ALAB laboratoria:
Należy pamiętać, że poziom SHBG może fizjologicznie wzrastać w czasie ciąży, a także zmieniać się wraz z wiekiem (np. wzrost u starszych mężczyzn). Ostateczną interpretację wyników zawsze powinien przeprowadzić lekarz, biorąc pod uwagę pełen obraz kliniczny pacjenta.
Niskie poziomy SHBG wskazują na większą ilość wolnych, biologicznie aktywnych hormonów płciowych w krwiobiegu. Obniżone stężenie SHBG często obserwuje się w przebiegu:
Wysokie poziomy SHBG oznaczają, że większa część hormonów płciowych jest związana i mniej dostępna dla tkanek. Podwyższone stężenie SHBG może występować w:
Badanie SHBG wymaga pobrania próbki krwi z żyły łokciowej. Zazwyczaj nie ma specjalnych wymagań dotyczących przygotowania do badania, takich jak konieczność bycia na czczo, jednak zawsze warto potwierdzić to z personelem laboratorium lub lekarzem. W przypadku kobiet, poziom SHBG nie wykazuje znaczących zmian w trakcie cyklu miesiączkowego, dlatego badanie może być wykonane dowolnego dnia. Niekiedy jednak lekarz może zalecić pobranie krwi w określonej fazie cyklu (np. 2-4 dzień), zwłaszcza jeśli celem jest ocena całego profilu hormonalnego.
Na stężenie SHBG w osoczu może wpływać wiele czynników, co ma istotne znaczenie dla prawidłowej interpretacji wyników:
SHBG (globulina wiążąca hormony płciowe) to białko produkowane głównie w wątrobie, które transportuje hormony płciowe (takie jak testosteron i estradiol) we krwi, regulując ich dostępność dla tkanek.
Badanie SHBG jest ważne, ponieważ pozwala ocenić, jaka część hormonów płciowych jest wolna i aktywna biologicznie. Pomaga to w diagnozowaniu zaburzeń hormonalnych, zwłaszcza gdy poziomy całkowite testosteronu lub estradiolu nie w pełni wyjaśniają objawy kliniczne.
Niskie SHBG zazwyczaj oznacza, że więcej hormonów płciowych (szczególnie androgenów) jest wolnych i aktywnych, co może prowadzić do objawów nadmiaru tych hormonów. Wysokie SHBG wskazuje na mniejsze stężenie wolnych hormonów, co może skutkować objawami ich niedoboru, pomimo prawidłowego poziomu całkowitego.
Generalnie poziom SHBG nie zmienia się znacząco w ciągu cyklu miesiączkowego, co pozwala na wykonanie badania w dowolnym dniu. Jednak w niektórych przypadkach, w celu kompleksowej oceny hormonalnej, lekarz może zalecić badanie w konkretnej fazie cyklu.
Standardowo, do badania SHBG nie ma bezwzględnego wymogu bycia na czczo, ale zawsze zaleca się potwierdzenie tego z placówką wykonującą badanie.