Oznaczenie przeciwciał IgG przeciwko antygenom Bartonella henselae i Bartonella quintana jest wykorzystywane w diagnostyce choroby kociego pazura.
Oczekiwanie na wynik
10 dni roboczych
Materiał
Krew
Przygotowanie
Do zakażenia chorobą kociego pazura dochodzi wskutek zadrapania lub pogryzienia przez kota, szczególnie młodego lub też poprzez ukąszenie przez pchłę kocią (ewentualnie wtarcia w skórę wydalin zakażonych pcheł). Chorują najczęściej dzieci lub młodzi dorośli. Szczyt zachorowań notowany jest zimą.
W miejscu wniknięcia zakażenia chorobą kociego pazura powstaje na skórze grudka lub pęcherzyk. Pojawia się także odczyn węzłowy w okolicy zmiany pierwotnej (powiększenie węzłów chłonnych, czasem ich zropienie i powstanie przetok). Zmianom tym mogą towarzyszyć objawy ogólne (gorączka, złe samopoczucie, bóle mięśniowo-stawowe, dreszcze).
Atypowy przebieg choroby kociego pazura (około 11% wszystkich przypadków choroby) może obejmować ziarniniakowe zapalenie spojówek, zmiany zapalne w oczodołach, zapalenie migdałków podniebiennych i trzewną chorobę ziarniniakową. Bardzo rzadkimi objawami choroby kociego pazura są zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie tętnic mózgowych i zapalenie płuc. Opisywano również stany zapalne gałki ocznej spowodowane przez ten gatunek bartonelli. Uważa się, że choroba kociego pazura jest najczęstszą przyczyną przewlekłej limfadenopatii nienowotworowej u dzieci i młodych dorosłych.