Badanie kreatyniny w surowicy to kluczowy test diagnostyczny oceniający funkcjonowanie nerek. Kreatynina jest produktem przemiany materii mięśni, który jest w całości wydalany przez nerki, co czyni jej stężenie bezpośrednim wskaźnikiem ich pracy. Pozwala na wczesne wykrywanie zaburzeń funkcji nerek, monitorowanie chorób nerkowych oraz ocenę skuteczności leczenia, w tym dializoterapii. Jest to jeden z najważniejszych parametrów w nefrologii.
Oczekiwanie na wynik
1 dzień roboczy
Pobierany materiał
Krew
Gdzie można wykonać
Przygotowanie
Kreatynina to organiczny związek chemiczny, będący końcowym produktem przemiany materii kreatyny, substancji kluczowej w dostarczaniu energii do mięśni. Wytwarzana jest głównie w mięśniach szkieletowych w wyniku rozpadu fosforanu kreatyny. Dzienne wytwarzanie kreatyniny zależy od masy mięśniowej – około 1-2% kreatyny mięśniowej jest degradowane do kreatyniny. Z tego powodu jej stężenie w surowicy zależy m.in. od całkowitej masy mięśniowej, płci (wyższe u mężczyzn) oraz diety (dieta bogata w mięso może podwyższać stężenie kreatyniny nawet o 30%).
Kreatynina jest w całości wydalana przez nerki poprzez filtrację kłębuszkową, dlatego jej stężenie w surowicy bezpośrednio odzwierciedla czynność wydzielniczą nerek. Oznaczenie jej poziomu pozwala ocenić tzw. przesączanie kłębuszkowe (GFR – Glomerular Filtration Rate), które jest najważniejszym wskaźnikiem funkcji nerek. Najczęściej stosowaną metodą oceny GFR jest estymowana wartość (eGFR), obliczana przy użyciu wzorów matematycznych (np. CKD-EPI), uwzględniających stężenie kreatyniny, wiek, płeć i rasę pacjenta.
Badanie poziomu kreatyniny w surowicy jest zalecane w celu diagnostyki i monitorowania stanu nerek, zwłaszcza w przypadku podejrzenia ich dysfunkcji. Powinno być wykonane przez osoby:
Zaleca się, aby każda osoba, niezależnie od stanu zdrowia, przeprowadzała badanie stężenia kreatyniny profilaktycznie przynajmniej raz na kilka lat, aby monitorować funkcję nerek i wcześnie wykrywać ewentualne problemy.
Normy stężenia kreatyniny w surowicy mogą się różnić w zależności od laboratorium wykonującego badanie oraz od zastosowanej metody analitycznej. Wartości referencyjne są zwykle podawane wraz z wynikiem badania. Istotne jest, aby interpretacja wyników odbywała się zawsze w kontekście indywidualnym, uwzględniając wiek, płeć, masę mięśniową, dietę oraz ogólny stan zdrowia pacjenta.
Ogólne tendencje dotyczące norm:
Prawidłowy poziom kreatyniny u zdrowego człowieka jest wartością stosunkowo stałą, a wahania dobowe nie przekraczają 15%. Każde odchylenie od normy powinno być skonsultowane z lekarzem.
Podwyższony poziom kreatyniny w surowicy może wskazywać na:
Obniżony poziom kreatyniny w surowicy może być związany z:
Badanie kreatyniny w surowicy zazwyczaj nie wymaga specjalnych przygotowań. Zaleca się jednak, aby na około 8-12 godzin przed pobraniem krwi unikać intensywnego wysiłku fizycznego oraz spożywania obfitych posiłków, szczególnie bogatych w białko. Jeśli badanie jest wykonywane wraz z innymi parametrami wymagającymi na czczo, należy zastosować się do zaleceń lekarza lub laboratorium w tym zakresie. W przypadku przyjmowania jakichkolwiek leków, należy poinformować o tym personel medyczny, ponieważ niektóre substancje mogą wpływać na wynik badania.
Na wynik badania kreatyniny w surowicy może wpływać wiele czynników, w tym:
Kreatynina to produkt uboczny metabolizmu kreatyny, substancji kluczowej dla dostarczania energii do mięśni. Jest ona w całości wydalana przez nerki, co czyni ją ważnym wskaźnikiem ich funkcji.