ORGANIX GASTRO test dysbiozy

ORGANIX GASTRO test dysbiozy: czym jest i czemu służy?

Badanie ORGANIX GASTRO jest nowoczesnym narzędziem diagnostycznym, służącym do oceny flory bakteryjnej jelit, szczególnie w kontekście zaburzeń nazywanych dysbiozą. Dysbioza to stan, w którym dochodzi do zakłócenia równowagi mikroflory jelitowej, objawiającego się zmianami w jej ilości, składzie oraz funkcjonowaniu. Przyczynami dysbiozy mogą być czynniki środowiskowe (np. chroniczny stres, zła dieta), zażywanie niektórych leków (np. antybiotyków, niesteroidowych leków przeciwzapalnych, inhibitorów pompy protonowej), używki (alkohol), a także choroby przewlekłe.

Test ORGANIX GASTRO to metoda pośrednia, oparta na analizie moczu. W próbce moczu mierzone są poziomy 12 specyficznych związków organicznych (głównie kwasów organicznych), które są produktami metabolizmu mikroorganizmów bytujących w jelitach. Ich podwyższone stężenie w moczu może świadczyć o nadmiernym rozroście lub aktywności określonych patogenów w przewodzie pokarmowym. Badanie to jest wykonywane zaawansowaną metodą chromatografii gazowej z tandemową spektrometrią mas (GC–MS/MS), co zapewnia wysoką czułość i specyficzność.

Diagnoza dysbiozy jest zwykle ustalana klinicznie, jednak pośrednie testy, takie jak ORGANIX GASTRO, dostarczają obiektywnych markerów chemicznych tego zaburzenia. Wykryte metabolity, takie jak kwas benzoesowy, kwas 2-hydroksy-2-metylobutanodiowy, kwas m-hydroksyfenylooctowy, kwas p-hydroksybenzoesowy, kwas p-hydroksyfenylooctowy, kwas winowy, Indykan, kwas trikarbalilowy, D-arabinitol, kwas hipurowy, kwas dihydroksyfenylopropanowy i p-krezol, są wydalane przez nerki i stanowią cenne wskaźniki stanu mikrobioty jelitowej. Badanie z moczu, dzięki łatwości pozyskiwania materiału, stanowi nieinwazyjne uzupełnienie klasycznych badań kału oceniających mikroflorę jelitową, umożliwiając wczesne wykrycie nierównowagi mikrobiologicznej i kontrolę przebiegu terapii.

ORGANIX GASTRO test dysbiozy: kto i kiedy powinien wykonać badanie?

Badanie ORGANIX GASTRO jest dedykowane szerokiej grupie pacjentów, u których istnieje ryzyko rozwoju dysbiozy lub u których występują objawy sugerujące zaburzenia mikroflory jelitowej. Jest szczególnie wskazane dla osób, które chcą potwierdzić przyczynę swoich dolegliwości i uzyskać pełniejszy obraz stanu przewodu pokarmowego.

Wskazania do wykonania badania ORGANIX GASTRO:

• Objawy ze strony układu pokarmowego: Wzdęcia, bóle brzucha, zaparcia, biegunki, nieokreślone dolegliwości trawienne.
• Zaburzenia psychiczne i neurologiczne: Senność, wahania nastroju, drażliwość, przewlekłe zmęczenie, a także w kontekście autyzmu u dzieci.
• Po antybiotykoterapii lub w trakcie przyjmowania innych leków: Szczególnie sterydów, niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), inhibitorów pompy protonowej (IPP).
• Nieswoiste stany zapalne jelit: W celu oceny współistniejącej dysbiozy.
• Choroby nowotworowe: Jako element kompleksowej diagnostyki i monitorowania stanu zdrowia.
• Podeszły wiek: Ze względu na naturalne zmiany w składzie mikrobioty.
• Stany alergiczne: Przewlekły katar, atopowe zapalenie skóry (AZS).
• Przewlekły stres: Czynnik silnie wpływający na skład mikroflory.
• Dieta bogata w produkty wysokoprzetworzone: Sprzyjająca dysbiozie.
• Choroby autoimmunologiczne: Często powiązane z zaburzeniami mikrobioty.
• Dzieci z ryzykiem zaburzeń mikroflory jelitowej: Urodzone przez cesarskie cięcie, karmione sztucznie, z nieswoistymi objawami z przewodu pokarmowego, czy zaburzeniami psychicznymi.

Wczesne wykrycie nierównowagi mikrobiologicznej poprzez badanie ORGANIX GASTRO pozwala na wdrożenie odpowiedniej modyfikacji diety, a w razie potrzeby, także leczenia farmakologicznego, co może znacząco poprawić jakość życia pacjenta i zapobiec rozwojowi poważniejszych schorzeń przewlekłych.

ORGANIX GASTRO test dysbiozy: normy

W badaniu ORGANIX GASTRO wartości referencyjne są ilościowe i zostały ustalone dla polskiej populacji. Wyniki testu przedstawiają stężenie poszczególnych metabolitów w moczu, które są następnie porównywane z wartościami prawidłowym. Podwyższone stężenia poszczególnych związków mogą wskazywać na określone nieprawidłowości w składzie i aktywności mikroflory jelitowej.

Ze względu na złożoność interpretacji i możliwość wpływu wielu czynników (w tym diety i przyjmowanych leków) na wyniki, interpretacja badania ORGANIX GASTRO powinna być zawsze przeprowadzona przez lekarza zlecającego badanie lub specjalistę w zakresie chorób układu pokarmowego (DZJ). Tylko w połączeniu z objawami klinicznymi pacjenta, historią chorobową i innymi wynikami badań, możliwe jest postawienie trafnej diagnozy i zaplanowanie odpowiedniej strategii terapeutycznej. Wartości referencyjne nie różnicują się ze względu na wiek, płeć czy ciążę, jednak kontekst kliniczny pacjenta jest zawsze kluczowy dla prawidłowej oceny wyniku.

ORGANIX GASTRO test dysbiozy: możliwe przyczyny odchyleń od normy

W badaniu ORGANIX GASTRO, podwyższone stężenia poszczególnych metabolitów w moczu mogą wskazywać na konkretne rodzaje dysbiozy lub zaburzenia metaboliczne. Poniżej przedstawiono kluczowe markery i ich interpretacje:

Markery przerostu bakteryjnego w jelicie cienkim (SIBO)

• Indykan: Jest metabolitem tryptofanu. Jego podwyższony poziom świadczy o zaburzonym metabolizmie tryptofanu w wyniku nadmiernego rozrostu bakterii w jelicie cienkim. Obserwuje się go w celiakii, hipochlorhydrii, a także w dietach bogatych w białko i ubogich w błonnik. Może również wskazywać na nadmierną obecność bakterii z rodzaju Alistipes, co jest istotne w kontekście depresji, zespołu przewlekłego zmęczenia i zespołu jelita drażliwego.
• Kwas p-hydroksyfenylooctowy: Produkt degradacji tyrozyny. Jego wzrost może wskazywać na nadmierne zasiedlenie jelita cienkiego przez pierwotniaki Giardia lamblia oraz niektóre bakterie beztlenowe, np. Clostridium difficile, szczególnie po resekcji jelita lub po częstych antybiotykoterapiach.

Markery przerostu grzybów

• D-arabinitol: Produkt metabolizmu drożdżaków z rodzaju Candida (m.in. C. albicans, C. tropicalis). Jego obecność w moczu jest silnym wskaźnikiem kolonizacji jelit przez te grzyby.
• Kwas winowy: Kwas karboksylowy, którego organizm ludzki nie wytwarza. Duże ilości mogą być produkowane przez drożdżaki w jelicie z cukru. Wzrost jego stężenia wskazuje na wzmożony rozrost grzybów w jelicie. Należy pamiętać o wpływie diety (patrz "Co może wpłynąć na wynik?").
• Kwas trikarbalilowy: Marker ekspozycji na związki pochodzenia grzybiczego, głównie fumonizyny (wytwarzane przez Fusarium spp. i Alternaria spp.). Często świadczy o spożyciu kukurydzy lub jej przetworów zanieczyszczonych fumonizynami. Posiada właściwości chelatujące jony dwuwartościowe (magnez, wapń, cynk), co może prowadzić do ich niedoborów.

Markery przerostu bakterii patogennych

• Kwas 2-hydroksy-2-metylobutanodiowy: Wskaźnik nadmiernej kolonizacji drożdżaków i bakterii beztlenowych.
• Kwas m-hydroksyfenylooctowy: Ogólny wskaźnik nadmiernego przerostu patogennej flory bakteryjnej, powstający w metabolizmie fenyloalaniny.
• Kwas p-hydroksybenzoesowy: Produkt degradacji tyrozyny przez bakterie E. coli, wskazujący na wzmożoną obecność tych bakterii.
• Kwas dihydroksyfenylopropanowy: Nadmierne zasiedlenie szczepami Clostridium spp. lub Pseudomonas spp., które produkują toksyczne związki, mogące wywoływać stany zapalne.
• P-krezol: Produkt końcowy metabolizmu tyrozyny, wytwarzany przez bakterie takie jak Proteus vulgaris i Clostridium difficile, a także pierwotniaki Giardia lamblia. Może być również produktem metabolizmu polifenoli z diety.
• Kwas benzoesowy: Wytwarzany przez liczne szczepy bakterii. Podwyższone stężenie w moczu może wskazywać na niedobór witaminy B6 i glicyny w organizmie, które są niezbędne do jego metabolizmu.
• Kwas hipurowy: Zwiększone stężenie może wynikać ze zwiększonej podaży kwasu benzoesowego z pożywieniem lub wzmożonych procesów gnilnych białek w jelicie.

Konsultacja wyników ze specjalistą jest niezbędna, aby właściwie ocenić przyczynę odchyleń i zaplanować skuteczne postępowanie.

ORGANIX GASTRO test dysbiozy: przygotowanie do badania

Prawidłowe przygotowanie do badania ORGANIX GASTRO jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników. Należy ściśle przestrzegać poniższych zaleceń:

1. Materiał do badania: Mocz poranny, ze środkowego strumienia, pobrany do specjalnego zestawu do pobrań. Zestaw ten, wraz z instrukcją pobrania, można odebrać w wybranym Punkcie Pobrań ALAB laboratoria.
2. Dla kobiet: Badania nie przeprowadza się w czasie miesiączki.
3. Spożycie płynów: W dniu poprzedzającym badanie (w godzinach wieczornych i nocnych) należy unikać przyjmowania dużych ilości płynów.
4. Ostatni posiłek: Ostatni posiłek należy spożyć co najmniej 8 godzin przed oddaniem próbki moczu. Materiał do badania należy zbierać na czczo.
5. Unikanie produktów spożywczych (48 godzin przed pobraniem):
   • Ryby
   • Owoce morza
6. Unikanie produktów spożywczych (24 godziny przed pobraniem):
   • Owoce: w szczególności jabłka, śliwki, wiśnie, borówki, banany, kiwi, rabarbar, rodzynki, awokado.
   • Warzywa: pomidory oraz dynia piżmowa.
   • Orzechy: w szczególności włoskie oraz pekan, pestki dyni.
   • Napoje: w szczególności lemoniada oraz wino (zawiera dwuwinian potasu).
   • Dodatki do żywności: kwas benzoesowy i aspartam.
7. Leki: Po konsultacji z lekarzem – jeśli to możliwe i bezpieczne – należy odstawić leki, w szczególności moczopędne.

Precyzyjne przestrzeganie tych wytycznych minimalizuje ryzyko zafałszowania wyników przez składniki diety lub leki.

ORGANIX GASTRO test dysbiozy: co może wpłynąć na wynik?

Na wynik badania ORGANIX GASTRO mogą wpływać różne czynniki, głównie związane z dietą oraz przyjmowanymi lekami. Z tego powodu tak istotne jest przestrzeganie szczegółowych zaleceń dotyczących przygotowania do badania.

Główne czynniki wpływające na wynik to:

• Składniki diety: Niektóre produkty spożywcze zawierają naturalnie występujące związki chemiczne lub dodatki, które mogą być metabolizowane do substancji oznaczanych w teście. Przykładowo, spożycie owoców fermentujących (winogrona, jabłka, rodzynki) lub wina może prowadzić do podwyższonego stężenia kwasu winowego, niezależnie od aktywności grzybów. Podobnie, obecność benzoesanu sodu (często jako konserwant) lub jego prekursorów w diecie może zawyżyć poziom kwasu benzoesowego. Nieprzestrzeganie zaleceń dotyczących unikania ryb, owoców morza, orzechów, czy określonych warzyw i owoców może również zafałszować wynik, prowadząc do nieuzasadnionego podejrzenia dysbiozy.
• Leki: Pewne leki, zwłaszcza moczopędne, mogą wpływać na procesy metaboliczne i wydalanie metabolitów, zmieniając ich stężenie w moczu. Dlatego też, ich ewentualne odstawienie (po konsultacji z lekarzem) jest zalecane.
• Indywidualne zaburzenia metaboliczne: W rzadkich przypadkach, podwyższony poziom niektórych metabolitów może być efektem wrodzonych lub nabytych zaburzeń metabolicznych pacjenta, a nie wyłącznie dysbiozy jelitowej.

Interpretacja wyników:

Podwyższony poziom pojedynczego markera powinien być interpretowany z dużą ostrożnością. Jeśli na przykład występuje wysokie stężenie kwasu benzoesowego, ale niskie stężenie kwasu hipurowego i pozostałych oznaczanych związków, może to sugerować, że pacjent nie przestrzegał zaleceń dietetycznych. Jednakże, jeśli wysokiemu stężeniu kwasu benzoesowego towarzyszą podwyższone poziomy innych markerów, można z większym prawdopodobieństwem wnioskować o obecności dysbiozy wynikającej z działania mikroorganizmów w jelicie.

Zawsze należy pamiętać, że wyniki badania ORGANIX GASTRO muszą być interpretowane w połączeniu z objawami klinicznymi pacjenta oraz rygorystycznym przestrzeganiem zaleceń przygotowania do badania. W razie wątpliwości lub w celu pogłębienia diagnostyki, lekarz może zalecić wykonanie dodatkowych, uzupełniających badań, np. wodorowo-metanowego testu oddechowego w kierunku zespołu rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego (SIBO), jeśli indykan sugeruje jego obecność.

Dodatkowe przygotowanie