Badanie przeciwciał przeciw transglutaminazie tkankowej (anty-tTG) w klasie IgA jest kluczowym narzędziem diagnostycznym w wykrywaniu celiakii – choroby autoimmunologicznej wywołanej trwałą nietolerancją glutenu. Oznaczenie ich poziomu pomaga zdiagnozować nieprawidłową reakcję układu odpornościowego na gluten, która prowadzi do uszkodzenia jelita cienkiego. Jest to badanie o wysokiej czułości i swoistości, rekomendowane jako pierwszy krok w diagnostyce celiakii.
Przeciwciała przeciwko transglutaminazie tkankowej (tTG) w klasie IgA (celiakia) – więcej informacji
Transglutaminaza tkankowa (tTG) to enzym naturalnie występujący w wielu tkankach ludzkiego ciała, odgrywający istotną rolę m.in. w procesach gojenia ran czy krzepnięcia krwi. W przypadku celiakii staje się on celem ataku układu odpornościowego. Głównym czynnikiem wywołującym tę reakcję jest gluten, białko obecne w zbożach. W procesie chorobowym, pod wpływem glutenu, transglutaminaza tkankowa modyfikuje pewne fragmenty gliadyny (jednego z białek glutenu), co prowadzi do aktywacji silnej odpowiedzi immunologicznej i produkcji przeciwciał, w tym właśnie przeciwciał anty-tTG w klasie IgA.
Przeciwciała anty-tTG IgA są uznawane za kluczowy i wysoce specyficzny marker serologiczny w diagnostyce celiakii. Zgodnie z wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci (ESPGHAN), ich pomiar jest pierwszym krokiem w diagnostyce u pacjentów z podejrzeniem celiakii.
Przeciwciała przeciwko transglutaminazie tkankowej (tTG) w klasie IgA (celiakia) – kto i kiedy powinien wykonać badanie?
Badanie przeciwciał przeciw transglutaminazie tkankowej w klasie IgA (tTG IgA) wykonuje się przede wszystkim w przypadku podejrzenia celiakii lub nietolerancji glutenu. Wskazania do jego wykonania obejmują zarówno charakterystyczne objawy ze strony układu pokarmowego, jak i objawy pozajelitowe, takie jak:
- Przewlekłe biegunki lub zaparcia
- Bóle brzucha, wzdęcia
- Nudności, wymioty
- Częste chudnięcie, niezamierzona utrata masy ciała
- Osłabienie, przewlekłe zmęczenie
- Niedokrwistość z niedoboru żelaza, niepodatna na leczenie
- Osteoporoza, bóle kostne i mięśni, osłabienie mięśni
- Opryszczkowe zapalenie skóry (choroba Duhringa)
- Zaburzenia miesiączkowania, problemy z płodnością
- Opóźnienie rozwoju u dzieci, niski wzrost
- Depresja, zaburzenia nastroju
Badanie to jest również wykorzystywane do monitorowania skuteczności stosowanej diety bezglutenowej u osób z już zdiagnozowaną celiakią.
Przeciwciała przeciwko transglutaminazie tkankowej (tTG) w klasie IgA (celiakia) – normy
Interpretacja wyników badania przeciwciał przeciw transglutaminazie tkankowej (tTG) w klasie IgA odbywa się na podstawie zakresów referencyjnych ustalonych przez laboratorium wykonujące badanie, które są zawsze umieszczone na wyniku.
- Wynik ujemny/w normie: Zazwyczaj wskazuje na brak aktywnego procesu autoimmunologicznego związanego z celiakią. Należy jednak pamiętać, że wynik ujemny nie wyklucza celiakii w 100%, szczególnie w przypadku niedoboru całkowitego IgA lub stosowania diety bezglutenowej przed badaniem (patrz sekcja "Co może wpłynąć na wynik?").
- Wynik dodatni/powyżej normy: Wskazuje na obecność przeciwciał anty-tTG IgA, co jest silnym dowodem na obecność celiakii. Poziom przeciwciał często koreluje z nasileniem uszkodzenia błony śluzowej jelita. Utrzymujący się wysoki poziom przeciwciał u osoby zdiagnozowanej wskazuje na niezachowywanie diety bezglutenowej lub obecność ukrytych źródeł glutenu. Spadek poziomu przeciwciał po wprowadzeniu diety bezglutenowej świadczy o jej skuteczności.
Zgodnie z rekomendacjami, zawsze należy jednocześnie oznaczyć całkowity poziom przeciwciał IgA we krwi, aby wykluczyć selektywny niedobór IgA, który jest stosunkowo częsty u pacjentów z celiakią i może prowadzić do fałszywie ujemnych wyników badania anty-tTG IgA.
Przeciwciała przeciwko transglutaminazie tkankowej (tTG) w klasie IgA (celiakia) – możliwe przyczyny odchyleń od normy
Podwyższony poziom przeciwciał anty-tTG IgA najczęściej świadczy o aktywnej celiakii, czyli trwającej reakcji autoimmunologicznej na gluten. Wysokie miana tych przeciwciał są kluczowe w potwierdzeniu diagnozy. Obniżanie się poziomu przeciwciał po wprowadzeniu diety bezglutenowej jest pozytywnym prognostykiem i świadczy o regeneracji błony śluzowej jelita.
Zbyt niski poziom lub wynik fałszywie ujemny może wystąpić w kilku sytuacjach, pomimo faktycznej obecności celiakii:
- Selektywny niedobór immunoglobulin w klasie IgA: Jest to najczęstsza przyczyna fałszywie ujemnych wyników. W takim przypadku układ odpornościowy nie jest w stanie produkować wystarczającej ilości przeciwciał IgA. Aby to wykluczyć, zawsze należy oznaczyć całkowity poziom IgA. W przypadku niedoboru, diagnostykę celiakii kontynuuje się poprzez oznaczenie przeciwciał w klasie IgG (np. anty-DGP/GAF-3X IgG, anty-tTG IgG).
- Stosowanie diety bezglutenowej przed badaniem: Jeśli pacjent stosował dietę bezglutenową przez dłuższy czas przed wykonaniem badania diagnostycznego, poziom przeciwciał może spaść do normy, maskując chorobę. Jest to kluczowy czynnik do uwzględnienia przed wykonaniem testu.
- Wiek pacjenta: U dzieci poniżej 2. roku życia całkowite stężenie IgA może być fizjologicznie niskie, co może wpływać na interpretację wyników.
- Przyjmowanie leków immunosupresyjnych: Leki te mogą hamować odpowiedź immunologiczną organizmu, co prowadzi do zaniżonych wyników.
Przeciwciała przeciwko transglutaminazie tkankowej (tTG) w klasie IgA (celiakia) – przygotowanie do badania
Badanie poziomu przeciwciał anty-tTG IgA wykonuje się z próbki krwi żylnej.
- Nie jest wymagane bycie na czczo. Badanie można wykonać o dowolnej porze dnia.
- Kluczowe dla prawidłowej diagnostyki: Jeśli badanie jest wykonywane po raz pierwszy w celu postawienia diagnozy celiakii, nie należy stosować diety bezglutenowej przez co najmniej kilka tygodni, a optymalnie przez kilka miesięcy przed pobraniem krwi. Spożycie glutenu jest niezbędne do wywołania reakcji autoimmunologicznej i produkcji przeciwciał. Dieta bezglutenowa przed badaniem może prowadzić do fałszywie ujemnych wyników i opóźnić prawidłową diagnozę.
Przeciwciała przeciwko transglutaminazie tkankowej (tTG) w klasie IgA (celiakia) – co może wpłynąć na wynik?
Na wynik badania przeciwciał przeciwko transglutaminazie tkankowej (tTG) w klasie IgA mogą wpłynąć następujące czynniki:
- Spożycie glutenu: Przed diagnostycznym badaniem celiakii kluczowe jest regularne spożywanie produktów zawierających gluten. Brak ekspozycji na gluten (dieta bezglutenowa) może spowodować spadek poziomu przeciwciał do normy, nawet u osoby chorej na celiakię, prowadząc do fałszywie negatywnego wyniku.
- Selektywny niedobór IgA: To stan, w którym organizm produkuje zbyt mało immunoglobulin klasy IgA, co uniemożliwia prawidłowe oznaczenie przeciwciał anty-tTG w tej klasie. Dlatego zawsze zaleca się jednoczesne oznaczenie całkowitego poziomu IgA. W przypadku niedoboru IgA, diagnoza powinna opierać się na innych markerach (np. przeciwciałach w klasie IgG).
- Leki immunosupresyjne: Mogą one osłabiać odpowiedź immunologiczną organizmu, co może skutkować zaniżonymi wynikami badania przeciwciał.
- Wiek: U bardzo małych dzieci (poniżej 2. roku życia) system odpornościowy jest jeszcze niedojrzały, a poziom IgA może być fizjologicznie niski, co utrudnia interpretację wyników w klasie IgA.