Sód

Symbol: NA Kod ICD: O35

Badanie stężenia sodu w surowicy jest kluczowe dla oceny równowagi wodno-elektrolitowej organizmu. Pozwala na diagnostykę oraz monitorowanie stanów związanych z zaburzeniami gospodarki wodno-sodowej, takich jak odwodnienie, obrzęki, a także przebieg chorób przewlekłych, m.in. nadciśnienia tętniczego czy chorób nerek. Pomiar sodu jest jednym z podstawowych badań laboratoryjnych, często zlecanych w celu kompleksowej oceny stanu zdrowia pacjenta.

Oczekiwanie na wynik

1 dzień roboczy

Materiał

Krew

Przygotowanie

  • przed pobraniem postaraj się odpocząć przez ok. 15 minut
  • bądź na czczo, czyli minimum 8-12 godzin po ostatnim posiłku
  • udaj się na pobranie w godzinach porannych
  • na około 30 min. przed pobraniem wypij szklankę wody (250ml)
  • po całonocnym wypoczynku

Badanie stężenia sodu - Sód w surowicy (O35) – więcej informacji

Sód (Na+) jest makropierwiastkiem i dominującym kationem w płynie pozakomórkowym. Pełni niezwykle istotną rolę w utrzymaniu prawidłowej objętości krwi i ciśnienia osmotycznego, a tym samym w regulacji gospodarki wodno-elektrolitowej organizmu. Jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego i mięśniowego, uczestnicząc w przewodnictwie impulsów nerwowych oraz kurczliwości mięśni.

Homeostaza sodu w osoczu krwi jest ściśle regulowana przez złożone mechanizmy hormonalne, które kontrolują jego wydalanie nerkowe oraz wchłanianie wody. Główne hormony odpowiedzialne za ten proces to system renina-angiotensyna-aldosteron, wazopresyna (ADH) oraz przedsionkowy czynnik natriuretyczny (ANF). Każde odchylenie od prawidłowego stężenia sodu może prowadzić do poważnych zaburzeń.

Badanie stężenia sodu - Sód w surowicy (O35) – kto i kiedy powinien wykonać badanie?

Badanie stężenia sodu jest wskazane u pacjentów z podejrzeniem hiponatremii (niskiego stężenia sodu) lub hipernatremii (zbyt wysokiego stężenia sodu). Jest często zlecane w połączeniu z innymi elektrolitami (np. potasem, chlorkami) u osób cierpiących na:

  • Nadciśnienie tętnicze
  • Niewydolność serca
  • Choroby nerek
  • Choroby wątroby
  • Choroby endokrynologiczne (np. niewydolność kory nadnerczy)
  • Cukrzycę
  • Choroby onkologiczne

Ponadto badanie jest zalecane u pacjentów:

  • Leczonych diuretykami (lekami moczopędnymi)
  • Doświadczających objawów hipernatremii, takich jak: obrzęki, wzmożone pragnienie, zmniejszone wydalanie moczu, utrata apetytu, nudności, wymioty, a w cięższych przypadkach zaburzenia świadomości, senność lub nadmierne pobudzenie.
  • Doświadczających objawów hiponatremii, takich jak: ogólne osłabienie, apatia, dezorientacja, nudności, bóle głowy, zaburzenia koncentracji, zaburzenia chodu, a w cięższych przypadkach drgawki, zaburzenia świadomości, śpiączka, zaburzenia krążeniowo-oddechowe.
  • W stanach odwodnienia lub nadmiernego nawodnienia (obrzęki).
  • Po intensywnym wysiłku fizycznym lub w wysokiej temperaturze otoczenia.
  • Z zaburzeniami świadomości o niejasnej przyczynie.

Badanie stężenia sodu - Sód w surowicy (O35) – normy

Prawidłowe stężenie sodu w surowicy krwi dla osób dorosłych zazwyczaj mieści się w zakresie:

  • 135 - 145 mmol/l

Należy pamiętać, że zakresy referencyjne mogą nieznacznie różnić się w zależności od laboratorium i zastosowanej metody pomiarowej. Wyniki powinny być zawsze interpretowane przez lekarza, w kontekście stanu klinicznego pacjenta oraz innych badań. W przypadku dzieci i kobiet w ciąży, normy stężenia sodu są podobne, jednak interpretacja wyników może wymagać uwzględnienia specyfiki fizjologicznej tych grup.

Badanie stężenia sodu - Sód w surowicy (O35) – możliwe przyczyny odchyleń od normy

Zarówno zbyt niski, jak i zbyt wysoki poziom sodu w organizmie może świadczyć o poważnych zaburzeniach i wymagać interwencji medycznej.

Niski poziom sodu (Hiponatremia)

Hiponatremia to stan, w którym stężenie sodu w surowicy krwi spada poniżej 135 mmol/l. Przyczyny mogą być różnorodne i obejmują:

  • Zwiększona utrata sodu:
    • Stosowanie leków moczopędnych (diuretyków).
    • Nadmierna potliwość (np. w wyniku intensywnego wysiłku fizycznego, wysokiej temperatury otoczenia).
    • Wymioty i biegunki.
    • Choroby nerek z nadmierną utratą sodu.
    • Niewydolność kory nadnerczy (choroba Addisona).
  • Nadmierna retencja wody:
    • Zespół nieadekwatnego wydzielania wazopresyny (SIADH).
    • Niewydolność serca.
    • Marskość wątroby.
    • Niewydolność nerek.
    • Nadmierne picie wody (szczególnie w krótkim czasie).
  • Inne: Niedoczynność tarczycy, niedobór glikokortykosteroidów, niektóre leki (np. niektóre leki przeciwdepresyjne).

Objawy hiponatremii:

  • Łagodna (130-134 mmol/l): Zaburzenia koncentracji, zaburzenia chodu, upadki, zaburzenia funkcji poznawczych.
  • Umiarkowana (125-129 mmol/l): Nudności (bez wymiotów), ból głowy ze splątaniem.
  • Ciężka (<125 mmol/l): Wymioty, drgawki, zaburzenia świadomości, śpiączka, zaburzenia krążeniowo-oddechowe.

Wysoki poziom sodu (Hipernatremia)

Hipernatremia to stan, w którym stężenie sodu w surowicy krwi przekracza 145 mmol/l. Najczęstszą przyczyną jest niedobór wody w organizmie, rzadziej nadmierna podaż sodu. Możliwe przyczyny to:

  • Niewystarczające spożycie wody:
    • Niedostateczne picie płynów (np. u osób starszych, niemowląt, pacjentów nieprzytomnych).
    • Zaburzenia ośrodka pragnienia.
  • Nadmierna utrata wody:
    • Gorączka, nadmierne pocenie się.
    • Cukrzyca insipidus (centralna lub nerkowa).
    • Ciężkie wymioty i biegunki.
    • Leki moczopędne, leki osmotyczne.
  • Nadmierna podaż sodu:
    • Podawanie hipertonicznych roztworów sodu dożylnie.
    • Nadmierne spożycie soli (choć organizm zazwyczaj skutecznie się broni przed tym mechanizmem).

Objawy hipernatremii:

  • Wzmożone pragnienie (jeśli ośrodek pragnienia działa prawidłowo).
  • Suchość błon śluzowych.
  • Zmniejszone wydalanie moczu (zagęszczony mocz).
  • Utrata apetytu, nudności, wymioty (wczesne objawy).
  • Zaburzenia świadomości, senność lub nadmierne pobudzenie (w cięższych przypadkach).
  • Wzrost ryzyka udaru mózgu.
  • Zwiększone ryzyko raka żołądka.
  • Nadciśnienie tętnicze.
  • Wzrost ryzyka otyłości i osteoporozy (związane z nadmiernym spożyciem soli).

Badanie stężenia sodu - Sód w surowicy (O35) – przygotowanie do badania

Badanie sodu w surowicy zazwyczaj nie wymaga specjalnego przygotowania. Nie jest konieczne bycie na czczo, choć często wykonuje się je wraz z innymi badaniami, które tego wymagają (np. glukoza, lipidogram).

Ogólne zalecenia:

  • Poinformuj personel medyczny o wszystkich przyjmowanych lekach (szczególnie lekach moczopędnych, które mogą wpływać na poziom sodu).
  • W miarę możliwości unikaj intensywnego wysiłku fizycznego na dzień przed badaniem.
  • Zachowaj standardowe nawodnienie organizmu, chyba że lekarz zaleci inaczej.

Krew do badania pobierana jest z żyły łokciowej, zazwyczaj w pozycji siedzącej lub leżącej.

Badanie stężenia sodu - Sód w surowicy (O35) – co może wpłynąć na wynik

Na wynik badania stężenia sodu mogą wpłynąć liczne czynniki, w tym:

  • Stan nawodnienia organizmu: Odwodnienie (np. w wyniku wymiotów, biegunek, intensywnego pocenia, niewystarczającego picia) zazwyczaj podnosi stężenie sodu, natomiast nadmierne nawodnienie może je obniżać.
  • Leki: Diuretyki (leki moczopędne), niektóre leki przeciwdepresyjne, leki stosowane w chorobach serca czy nadciśnieniu mogą wpływać na poziom sodu.
  • Choroby przewlekłe: Niewydolność nerek, serca, wątroby, cukrzyca, choroby tarczycy czy nadnerczy mogą prowadzić do zaburzeń gospodarki sodowej.
  • Dieta: Skrajnie nadmierna podaż sodu w diecie (choć organizm ma mechanizmy regulacji) lub w rzadkich przypadkach drastyczne ograniczenie mogą wpłynąć na jego poziom.
  • Utraty płynów: Wymioty, biegunka, przetoki jelitowe, nadmierne pocenie się.
  • Zabiegi medyczne: Podawanie dożylnych płynów infuzyjnych, zwłaszcza roztworów z sodem.

Badanie stężenia sodu - Sód w surowicy (O35) – FAQ - często zadawane pytania

Q1: Po co wykonuje się badanie sodu?
A1: Badanie sodu wykonuje się w celu oceny równowagi wodno-elektrolitowej organizmu, diagnostyki i monitorowania zaburzeń takich jak hiponatremia (niskie stężenie sodu) lub hipernatremia (wysokie stężenie sodu), a także w przebiegu chorób przewlekłych (np. nadciśnienie, choroby nerek, serca).
Q2: Jak przygotować się do badania sodu?
A2: Badanie sodu zazwyczaj nie wymaga bycia na czczo. Ważne jest poinformowanie lekarza i personelu laboratorium o wszystkich przyjmowanych lekach, zwłaszcza diuretykach. Zazwyczaj zaleca się unikanie intensywnego wysiłku fizycznego przed badaniem.
Q3: Co oznaczają niskie/wysokie wartości sodu?
A3: Niskie stężenie sodu (hiponatremia) może wskazywać na nadmierną utratę sodu, nadmierne nawodnienie organizmu lub problemy z nerkami/sercem. Wysokie stężenie sodu (hipernatremia) najczęściej świadczy o odwodnieniu lub nadmiernej podaży sodu. Oba stany wymagają konsultacji z lekarzem i dalszej diagnostyki.
Q4: Czy dieta wpływa na poziom sodu w organizmie?
A4: Tak, dieta ma wpływ na poziom sodu. Nadmierne spożycie soli kuchennej (chlorku sodu) jest powszechnym problemem w społeczeństwach i może prowadzić do podwyższonego ciśnienia krwi oraz zwiększonego ryzyka innych chorób. Zbyt niskie spożycie sodu jest rzadkością w normalnej diecie, ale może wystąpić w skrajnych przypadkach lub w połączeniu z innymi czynnikami.

Zadbaj z nami o zdrowie - zapisz się na newsletter!

Otrzymuj praktyczne informacje na temat profilaktyki i badań laboratoryjnych, dzięki którym poszerzysz swoją wiedzę na temat świadomej troski o zdrowie. Zapisz się na newsletter i odbierz -20% zniżki na kolejny zakup w e-sklepie.