Zakażenia wywołane przez Enterococcus faecalis mogą dotyczyć wielu układów organizmu człowieka, w tym układu moczowego, sercowo-naczyniowego, a także nerwowego. Bakteria ta może być elementem flory kolonizującej pewne obszary organizmu, ale może być również przyczyną poważnych zakażeń.
| Z tego artykułu dowiesz się: >> czym charakteryzuje się gatunek bakterii Enterococcus faecalis? >> jakie choroby może powodować Enterococcus faecalis? >> na czym polega diagnostyka zakażeń wywołanych przez enterokoki? >> na czym polega leczenie infekcji wywołanych przez Enterococcus faecalis? |
Spis treści:
- Enterococcus faecalis – co to za bakteria?
- Jak można zarazić się Enterococcus faecalis?
- Jakie choroby wywołuje Enterococcus faecalis?
- Zakażenie Enterococcus faecalis: objawy
- Enterococcus faecalis: diagnostyka zakażenia enterokokami
- Zakażenie Enterococcus faecalis: czy można je wyleczyć?
- Czy można zapobiec zakażeniu Enterococcus faecalis?
- Enterococcus faecalis: podsumowanie najważniejszych informacji
Enterococcus faecalis – co to za bakteria?
Enterococcus faecalis to Gram-dodatnia bakteria, nazywana również paciorkowcem kałowym, należąca do rodzaju Enterococcus. Bakterie te są względnie beztlenowe i występują w dolnym odcinku przewodu pokarmowego człowieka, ale również w obrębie jamy ustnej i okolicy moczowo-płciowej. Są zdolne do wywoływania zakażeń, przede wszystkim w obrębie układu moczowego, wsierdzia, ale i układu nerwowego. Czynniki, które ułatwiają tym bakteriom kolonizację, jak i wywoływanie infekcji, to przede wszystkim:
- obecność białka powierzchniowego Esp – ten element usprawnia przyleganie bakterii do nabłonka,
- enzym hialuronidaza – enzym ten jest zdolny do rozkładania mukopolisacharydów, co ułatwia rozprzestrzenianie się bakterii,
- enzym żelatynaza – jest to związek rozkładający białko kolagen i lamininy, ułatwiając tym samym ekspansję bakterii.
>> Zobacz: Kolagen – czym jest, jakie pełni funkcje w organizmie, kolagenozy
Jak można zarazić się Enterococcus faecalis?
Bakteria opisywana w tym artykule jest typowo drobnoustrojem wywołującym zakażenia w środowiskach szpitalnych, co jest związane również z opornością na antybiotyki. Do przenoszenia zakażenia może dojść między innymi poprzez:
- używany sprzęt medyczny (na przykład cewniki),
- ręce personelu,
- przedostanie się własnej flory jelitowej do innego obszaru, gdzie Enterococcus faecalis w prawidłowych warunkach nie występuje,
- wykonywany zabieg operacyjny.
Czynniki ryzyka sprzyjające wystąpieniu zakażenia spowodowanego przez Enterococcus faecalis to przede wszystkim:
- osłabienie odporności – przyjmowanie leków immunosupresyjnych (na przykład glikokortykosteroidów, cyklosporyny, metotreksatu), zakażenie wirusem HIV,
- choroby współistniejące, szczególnie niekontrolowane – w tym choroby układu sercowo-naczyniowego, cukrzyca, niewydolność nerek,
- leczenie antybiotykami o szerokim spektrum,
- długi czas hospitalizacji,
- stan po przeszczepach narządów.

Jakie choroby wywołuje Enterococcus faecalis?
Za jakie schorzenia może odpowiadać paciorkowiec kałowy? Należy w tym miejscu wymienić przede wszystkim:
- zakażenia układu moczowego (ZUM) – w tym zapalenie pęcherza moczowego, czy też ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek,
- zapalenie wsierdzia (endocarditis),
- zakażenia skóry,
- zakażenia w obrębie ran,
- zapalenie macicy, jajników, a także jajowodów,
- ropnie wewnątrzbrzuszne,
- zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych,
- zakażenia kości i stawów,
- zakażenia ogólnoustrojowe, sepsa.
>> Sprawdź: Sepsa u dziecka – poważne zagrożenie dla malucha
Zakażenie Enterococcus faecalis: objawy
Symptomy kliniczne zależą przede wszystkim od postaci klinicznej zakażenia, za które odpowiada Enterococcus faecalis. Najczęstsze objawy zakażenia Enterococcus faecalis to w przypadku:
- zapalenia wsierdzia – nawracające gorączki, osłabienie, duszność, pogorszenie wydolności organizmu, utrata apetytu i spadek masy ciała,
- zakażenia układu moczowego – częstomocz, gorączka, pieczenie przy oddawaniu moczu, bóle w okolicy lędźwiowej, bóle w obrębie podbrzusza,
- zakażenie ogólnoustrojowe, sepsa – gorączka, dreszcze, znaczne osłabienie, przyspieszenie akcji serca, spadek ciśnienia tętniczego,
- zakażenie skóry – pojawienie się owrzodzeń, zaczerwienienia, wzmożonego ucieplenia, niekiedy pogorszenie samopoczucia, dreszcze, gorączka,
- zakażenia ginekologiczne – upławy o nieprzyjemnym zapachu, ból w podbrzuszu, gorączka, plamienia międzymiesiączkowe, niekiedy nudności i wymioty,
- ropnie wewnątrzbrzuszne – gorączka, ból brzucha, tkliwość i napięcie powłok brzusznych, nudności, wymioty,
- zakażenie w obrębie kości i stawów – gorączka, dolegliwości bólowe, zaczerwienie skóry, tkliwość przy dotyku lub ucisku, ograniczenie ruchomości, problemy z poruszaniem się.
>> To może Cię zainteresować: Przewlekły ból brzucha u dzieci. Kiedy powinien nas niepokoić?
Enterococcus faecalis: diagnostyka zakażenia enterokokami
W pierwszym kroku konieczne jest przeprowadzenie wnikliwego wywiadu chorobowego i pełnego badania przedmiotowego. W przypadku podejrzenia zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych niezbędne jest przeprowadzenia badania neurologicznego.
Badania laboratoryjne, obrazowe i mikrobiologiczne wykorzystywane w diagnostyce zakażeń wywołanych przez enterokoki to przede wszystkim:
- morfologia krwi obwodowej,
- stężenie białka CRP,
- stężenie prokalcytoniny,
- badanie ogólne moczu wraz z oceną osadu,
- posiew moczu,
- posiew krwi,
- posiew z owrzodzenia,
- posiew płynu stawowego, płynu otrzewnowego,
- echokardiografia (ECHO serca),
- USG jamy brzusznej,
- tomografia komputerowa jamy brzusznej i/lub miednicy mniejszej,
- badanie płynu mózgowo rdzeniowego.
Zakażenie Enterococcus faecalis: czy można je wyleczyć?
Zakażenie wywołane przez Enterococcus faecalis wymaga włączenia celowanej antybiotykoterapii zgodnej z wynikiem antybiogramu. Sposób, droga podania antybiotyku i czas leczenia jest uzależniony od postaci klinicznej zakażenia enterokokami.
W przypadku infekcyjnego zapalenia wsierdzia wywołanego przez Enterococcus faecalis konieczna jest długotrwała antybiotykoterapia, a w przypadku zakażenia dotyczącego wszczepionej zastawki czas leczenia może wynosić nawet powyżej 6 tygodni. Infekcyjne zapalenie wsierdzia wymaga hospitalizacji, ponieważ jest to poważny stan kliniczny, który może wiązać się z wystąpieniem powikłań takich jak:
- zatorowość płucna,
- uszkodzenie zastawek serca,
- niewydolność serca,
- zaburzenia rytmu serca,
- niewydolność nerek.
>> Przeczytaj: Najczęstsze choroby serca – objawy i diagnostyka
Czy można zapobiec zakażeniu Enterococcus faecalis?
Zasady zmniejszające ryzyko zakażenia wywołanego przez Enterococcus faecalis to między innymi:
- stosowanie się do procedur dezynfekcji, jak i sterylizacji sprzętu medycznego,
- regularne mycie rąk, zwłaszcza przez personel medyczny,
- stosowanie antybiotykoterapii zgodnie ze wskazaniami medycznymi,
- stosowanie cewnikowania tylko w odpowiednich wskazaniach,
- odpowiednia pielęgnacja ran.
Enterococcus faecalis: podsumowanie najważniejszych informacji
- Enterococcus faecalis to bakterie kolonizujące przewód pokarmowy, jamę ustną oraz okolicę moczowo-płciową, które mogą być przyczyną poważnych zakażeń.
- Enterokoki mogą wywołać między innymi zapalenie wsierdzia, ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek, ale również zapalenie kości czy zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
- Diagnostyka zakażeń wywołanych przez Enterococcus faecalis opiera się na wnikliwym wywiadzie chorobowym i badaniu przedmiotowym, ale przede wszystkim na badaniach mikrobiologicznych.
- W leczeniu zakażeń wywołanych przez enterokoki stosuje się antybiotykoterapię, która powinna być dobrana na podstawie wyniku antybiogramu.
Bibliografia
- D. Adrych, Enterococcus faecalis jako przyczyna zapalenia wsierdzia i otrzewnej u pacjenta dializowanego otrzewnowo, Forum Nefrologiczne 2013, tom 6, nr 2, 112–115, 2013 Via Medica ISSN 1899–3338,
- J. Tatoń, A. Czech, Diagnostyka internistyczna, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2005,
- A. Szczeklik, Piotr Gajewski, Interna Szczeklika, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2020/2021,
- A. Dembińska-Kieć i inni, Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej, Urban & Partner, Wrocław 2005 (dodruk), s. 654-659.

