Miażdżyca tętnic obwodowych wciąż stanowi duży odsetek chorób serca i naczyń zarówno na świecie, jak i w polskiej populacji. Zachorowalność na PAD (Peripheral Arterial Disease) stanowi 10% rozpoznań wśród Polaków powyżej 60. roku życia. Miażdżyca kończyn dolnych w najbliższym czasie zacznie odgrywać coraz większą rolę społeczną i ekonomiczną z uwagi na postępujący proces starzenia się społeczeństwa dlatego kluczowe jest wczesne rozpoznanie choroby w stadium bezobjawowym.
Spis treści:
- Co to jest miażdżyca nóg?
- Miażdżyca nóg: objawy miażdżycy tętnic kończyn dolnych
- Jak wyglądają nogi z miażdżycą?
- Jak zdiagnozować miażdżycę kończyn dolnych?
- Miażdżyca nóg a cukrzyca: czy stopa cukrzycowa jest tym samym co stopa miażdżycowa?
- Leczenie miażdżycy tętnic kończyn dolnych: jak przebiega?
- Czy można zapobiec miażdżycy nóg?
- Miażdżyca nóg – często zadawane pytania
Co to jest miażdżyca nóg?
Miażdżyca kończyn dolnych jest to przewlekły proces zapalny dotyczący odgałęzień głównej tętnicy ludzkiego organizmu, tj. aorty, zaopatrujących w krew tętniczą ww. okolice. To przewlekła choroba zapalna tętnic kończyn dolnych spowodowana odkładaniem się w ich ścianach blaszek miażdżycowych i stopniowego zwężania się w czasie ich światła, powodując niedokrwienie i zaburzenia odżywienia tkanek.
Miażdżyca przez wiele lat potrafi rozwijać się bezobjawowo, jest również jednym z głównych czynników ryzyka chorób serca i naczyń. Blaszka miażdżycowa zbudowana jest głównie z frakcji cholesterolu, włóknika, osadów wapnia i makrofagów (komórek piankowatych).
Miażdżyca kończyn dolnych występuje przede wszystkim jako:
- krytyczne niedokrwienie kończyn dolnych;
- ostre niedokrwienie kończyn dolnych.

>> Sprawdź: Ciągłe uczucie zimna – możliwe przyczyny. Jakie badania wykonać?
Kto jest narażony a rozwój miażdżycy kończyn dolnych?
Wśród najbardziej predysponowanych do rozwoju objawowej miażdżycy kończyn dolnych zaliczamy m.in. osoby:
- palące wyroby tytoniowe;
- z niekontrolowanym lub nieprawidłowo leczonym nadciśnieniem tętniczym;
- otyłe;
- z rozpoznaną cukrzycą;
- z rodzinnym obciążeniem chorobami układu sercowo-naczyniowego;
- kobiety po okresie menopauzalnym, mężczyzn powyżej 45. roku życia;
- z wysokim poziomem homocysteiny we krwi.
>> Przeczytaj:
- Nadciśnienie tętnicze – nowe rekomendacje – część 1
- Nadciśnienie tętnicze – nowe rekomendacje (cz.2). Ciśnienie tętnicze a styl życia
Miażdżyca nóg: objawy miażdżycy tętnic kończyn dolnych
Miażdżyca w pierwszych etapach rozwoju choroby przez wiele lat potrafi rozwijać się bez jakichkolwiek zgłaszanych przez chorego dolegliwości. W chwili, gdy proces ulegnie zaawansowaniu, pojawiają się skurcze łydek, osłabienie siły mięśniowej, drętwienie i mrowienie w obrębie kończyn dolnych, ból utrudniający funkcjonowanie i sen, a także:
- chromanie przestankowe z narastającym skracaniem dystansu, jaki chory jest w stanie pokonywać wraz z progresją choroby,
- zaburzenia erekcji u mężczyzn,
- trudno gojące się rany,
- postępujące ochłodzenie i zasinienie kończyny,
- bladość skóry stóp, zmiany troficzne (przebarwienia, owrzodzenia, utrata dotychczasowgo owłosienia),
- zaburzenia tętna obwodowego na kończynach dolnych,
- martwica tkanek.
>> Sprawdź: Zakrzepica żył głębokich – przyczyny, objawy, diagnostyka, leczenie
Jak wyglądają nogi z miażdżycą?
Kończyny dolne objęte procesem miażdżycowym są bledsze niż zdrowe; posiadają przebarwienia, a także połyskującą i ścieńczałą warstwę naskórka. Często w obrębie niedokrwienia pojawiają się owrzodzenia pokryte włóknikiem (z obecnością surowiczego lub ropnego wysięku) czy tkanek martwiczych.
Główna lokalizacja owrzodzenia tętniczego to: dystalne części kończyny dolnej (opuszki palców, okolica międzypaliczkowa stóp, grzbietowa powierzchnia palców, nad kostką przyśrodkową i boczną), a także w miejscu, gdzie wcześniej pojawił się uraz kończyny. Paznokcie są stwardniałe, z pogrubiałą strukturą i prążkowaniem płytki.

Jak zdiagnozować miażdżycę kończyn dolnych?
Pierwszym etapem diagnostyki miażdżycy kończyn dolnych jest zawsze odpowiednio zebrany wywiad od chorego uwzględniający potencjalne czynniki ryzyka, zgłaszane dolegliwości i czas ich trwania. W dalszym etapie zlecane są badania laboratoryjne jak:
- morfologia z rozmazem krwi obwodowej (i oceną płytek krwi),
- parametry oceniające krzepnięcie krwi, w tym: fibrynogen, APTT, INR,
- glukozę na czczo, a przy współistniejącej cukrzycy także poziom hemoglobiny glikowanej – HbA1c,
- profil lipidowy (choesterol całkowity, LDL- cholesterol, HDL – cholesterol, trójgicerydy),
- poziom homocysteiny,
- poziom lipoproteiny A.

W diagnostyce uwzględnia się także :
- ocenę wskaźnika kostka-ramię ABI (Ankle-Brachial Index) czyli iloraz ciśnienia tętniczego skurczowego mierzonego na poziomie tętnicy piszczelowej lub grzbietowej stopy do ciśnienia tętniczego skurczowego mierzonego na ramieniu.
- za wariant normy uwzględnia się wynik pomiędzy 0.9-1.15,
- <0.9 oznacza niedokrwienie kończyny dolnej i potwierdza proces miażdżycowy,
- <0.5 oznacza krytycznie niedokrwienie.
- ocenę stopnia chromania przestankowego zgodnie z klasyfikacją Fontaine’a gdzie:
- Stopień I jest bez objawów, ABI<0,9;
- stopień II – występuje chromanie przestankowe;
- II a to dystans chromania powyżej 200 metrów;
- II b to dystans chromania poniżej 200 metrów;
- III oznacza codzienny ból spoczynkowy, chromanie poniżej 100 metrów;
- IV charakteryzują :owrzodzenia kończyny, ogniskowa martwica tkanek.
Wśród badań obrazowych wykorzystywanych w pogłębionej diagnostyce procesu miażdżycowego zaliczamy:
- test marszowy na bieżni;
- USG dopplerowskie tętnic kończyn dolnych;
- angiografia tomografii komputerowej (angio-TK) tętnic kończyn dolnych;
- angiografiarezonansu magnetycznego (angio-MR) tętnic kończyn dolnych.
>> To może Cię zainteresować: Czym jest miażdżyca? Objawy i konsekwencje
Miażdżyca nóg a cukrzyca: czy stopa cukrzycowa jest tym samym co stopa miażdżycowa?
Miażdżyca u osób chorych na cukrzycę przebiega z większą dynamiką i pojawia się u młodszych osób (jest 2x częściej rozpoznawana niż u dorosłych bez cukrzycy), częściej u płci żeńskiej.
Zespół stopy cukrzycowej to najcięższe powikłanie cukrzycy zwłaszcza przy współistnieniu zranienia. Rany u osób z cukrzycą zalicza się do najbardziej przewlekłych (goją się niezwykle długo – ponad 2 miesiące), a miażdżyca i niedokrwienie kończyn dolnych stanowi jeden z czynników ryzyka powstawania owrzodzeń u chorych na cukrzycę obok zaburzeń chodu, neuropatii cukrzycowej i urazów czy trudno gojących się ran. Stopa miażdżycowa jest zatem jedną z wielu przyczyn prowadzących do rozwoju stopy cukrzycowej.
>> Zobacz:
- Cukrzyca typu 1 – przyczyny, objawy, badania. Przeciwciała w cukrzycy typu 1
- Cukrzyca typu 2 (insulinoniezależna) – objawy, przyczyny, badania i leczenie
Leczenie miażdżycy tętnic kończyn dolnych: jak przebiega?
W zależności od stopnia zaawansowania miażdżycy kończyn dolnych, stosuje się różne metody lecznicze.
- Do metod zachowawczych zaliczamy m.in. :
- Modyfikację stylu życia czyli:
- zwiększenie aktywności fizycznej poprzez codzienne ćwiczenia (30-45 minut);
- zaprzestanie palenia tytoniu;
- obniżenie masy ciała;
- ograniczenie w diecie spożywanych tłuszczów nasyconych i prostych węglowodanów, większe spożycie warzyw i owoców.
- Trening marszowy na bieżni ruchomej
- przy braku innych chorób ograniczających realizację treningu zalecane jest wykonywanie go co najmniej 3 x w tygodniu przez okres 3-6 miesięcy.
- Modyfikację stylu życia czyli:
- Wśród metod farmakologicznych wymienić można:
- leki obniżające poziom cholesterolu we krwi (statyny, fibraty, ezetymib);
- leki zapobiegające agregacji płytek krwi (kwas acetylosalicylowy, klopidogrel, cilostazol);
- leki wpływające na krążenie w naczyniach włosowatych jak pentoksyfilina;
- leki stosowane w profilaktyce zdarzeń zakrzepowych na tle miażdżyowym (jak riwaroksaban);
- leki stabilizujące poziom glikemii przy współistniejącej cukrzycy;
- leki stabilizujące ciśnienie tętnicze przy rozpoznaniu nadciśnienia tętniczego.
- W zaawansowanych stadiach niedokrwienia kończyn dolnych, wywołanych miażdżycą, stosuje się także metody zabiegowe:
- pomostowanie tętnic objętych procesem chorobowych (by-passsy);
- tromboliza celowana;
- przezskórna rewaskularyzacja: angioplastyka balonowa i zakładanie stentów do niedrożnego naczynia tętniczego kończyny dolnej.
W sytuacji, gdy w przebiegu miażdżycy dochodzi do niedokrwienia i szerzenia się procesu zapalnego czy martwiczego w obrębie kończyny dolnej, radykalnym zabiegiem ratującym życie chorego jest amputacja kończyny powyżej procesu miażdżycowego.

>> Przeczytaj: Lipoproteina (a) – pomijany winowajca w leczeniu miażdżycy cz. 1. Budowa i znaczenie
Czy można zapobiec miażdżycy nóg?
Tak jak w przypadku każdej choroby przewlekłej, w miażdżycy kończyn dolnych odpowiednio wdrożona profilaktyka pozwala na ograniczenie rozwoju lub zapobieganie powstania dolegliwości. Do takich działań należą m.in. utrzymanie odpowiedniej diety i prawidłowej masy ciała, aktywność fizyczna, niepalenie tytoniu.
>> Przeczytaj: Talerz zdrowego żywienia
Miażdżyca nóg – często zadawane pytania
Choroba miażdżycowe kończyn dolnych nie jest rzadką przypadłością w naszym społeczeństwie. Często po wizycie u lekarza każdemu choremu nasuwają się różne pytania związane z tym procesem chorobowym.
Pierwsze objawy miażdżycy kończyn dolnych mogą przez wiele lat być trudne do zauważenia z uwagi na wieloletni przebieg choroby przed wystąpieniem dolegliwości, ale jeśli już się pojawią to są to przed wszystkim: zwiększona męczliwość kończyn dolnych, większa wrażliwość na zimno i duże zmiany temperatur, bóle mięśni poniżej miejsca zwężenia tętnicy, zaburzenia urologiczne u mężczyzn (impotencja).
Ból zgłaszany w związku z chorobą niedokrwienną kończyn dolnych wywołanych miażdżycą obejmuje zarówno uda, jak i podudzia oraz stopy. W zaawansowanym stadium choroby poza dyskomfortem mięśniowym, chory zgłasza także ból w obrębie kości.
Miażdżyca jest postępującym przewlekłym procesem, którego nie można w 100% wyleczyć, ale przy prawidłowym zastosowaniu zarówno metod niefarmakologicznych, jak i leczniczych, można zahamować ten stan i tym samym zapobiec dalszym powikłaniom choroby.
Zbyt późno rozpoznana lub niewłaściwie leczona miażdżyca kończyn dolnych prowadzi do niedokrwienia kończyny, a wraz z częstą obecnością trudno gojących się ran ww. okolicy, braku odżywienia, tkanki zaczynają obumierać, prowadząc do martwicy. Zdarza się, że w niedokrwionej martwiczej kończynie dolnej dochodzi do zakażenia bakteryjnego, które rozprzestrzenia się zarówno na okoliczne naczynia krwionośne, mięśnie, kości, a to prowadzi do zgorzeli, zakażenia uogólnionego organizmu i zgonu.
W sytuacji, gdy podejrzewamy chorobę obwodową kończyn dolnych, pierwszym lekarzem, do którego powinniśmy się zgłosić, jest lekarz specjalista medycyny rodzinnej lub lekarz POZ (podstawowej opieki zdrowotnej). Po zebraniu wywiadu dotyczącego zgłaszanych dolegliwości i wykonaniu podstawowych badań laboratoryjnych, skieruje do dalszej diagnostyki i opieki specjalistycznej z zakresu chirurgii ogólnej lub chirurgii naczyniowej.
Bibliografia
- Maria T. Szewczyk, Arkadiusz Jawień; „Leczenie ran przewlekłych”,PZWL, Warszawa 2012
- A. Windak, S. Chlabicz, A. Mastalerz- Migas; „Medycyna rodzinna- podręcznik dla lekarzy i studentów”, Wyd. Termedia, Poznań 2015
- Faisal A. Arain MD, Leslie T. Cooper Jr, MD, w tłumaczeniu S. Katarzyński; „ Miażdżyca tętnic obwodowych:diagnostyka i leczenie”, Med. Po dyplomie, Vol.19/nr 6/czerwiec 2010