Chlamydia u mężczyzn – jak się objawia i jak ją zdiagnozować?

Zakażenie chlamydią u mężczyzn zwykle przebiega skrycie, sprzyjając nieświadomemu przenoszeniu na inne osoby. Nieleczona infekcja grozi poważnymi konsekwencjami – od przewlekłych stanów zapalnych po problemy z płodnością. Sprawdź, jak rozpoznać chlamydiozę u mężczyzn i jakie badania wykonać, by chronić swoje zdrowie intymne.

Spis treści:

1. Chlamydia u mężczyzn – jakie daje objawy?
2. Diagnostyka chlamydii u mężczyzn – jakie badania wykonać?
3. Leczenie chlamydii u mężczyzn
   • Powikłania nieleczonej chlamydii u mężczyzn
4. Chlamydia u mężczyzn: odpowiedzi na najczęstsze pytania (FAQ)
5. Chlamydia u mężczyzn: podsumowanie informacji

Chlamydia u mężczyzn – jakie daje objawy?

Zakażenie chlamydią (w klasyfikacji ICD-10 oznaczona kodami A56, A74.9) jest wywoływane przez bakterię Chlamydia trachomatis i przenosi się drogą płciową (przez kontakty genitalne, analne lub oralne – wskutek kontaktu błon śluzowych z zakaźną wydzieliną). U wielu mężczyzn przebiega bezobjawowo (ponad połowa przypadków!).  Jeśli symptomy się pojawią, zwykle w ciągu 1–3 tygodni od zakażenia, dotyczą głównie układu moczowo-płciowego. Są to:

• pieczenie lub ból podczas oddawania moczu,
• wodnista lub śluzowo-ropna wydzielina z cewki moczowej (często zauważalna rano),
• ból lub dyskomfort w kroczu,

Ból i obrzęk moszny mogą sugerować zapalenie najądrza, będące powikłaniem chlamydiozy. Po kontaktach analnych mogą pojawić się objawy zapalenia odbytu: śluzowo-ropna wydzielina, pieczenie, ból lub krwawienie podczas defekacji. Zakażenie gardła zwykle nie daje objawów.

Diagnostyka chlamydii u mężczyzn – jakie badania wykonać?

Wywiad i objawy kliniczne mogą sugerować zakażenie chlamydią, ale pewne rozpoznanie dają badania. Standardem są testy NAAT – testy amplifikacji kwasu nukleinowego (np. PCR), które wykrywają materiał genetyczny C. trachomatis z wysoką czułością i swoistością. Materiał do testów dobiera się według miejsca potencjalnej infekcji, najczęściej jest to:

• Mocz – u mężczyzn najczęściej stosuje się analizę pierwszej porcji porannego moczu. W próbce obecne są komórki nabłonka cewki moczowej, w których test PCR może wykryć DNA bakterii. Badanie jest nieinwazyjne i komfortowe dla pacjenta.
• Wymaz z cewki moczowej – wykonywany rzadziej, w jednoczesnej diagnostyce innych infekcji (np. rzeżączki). Pobranie wymazu może być mniej komfortowe, ale pozwala na równie dokładną analizę.
• Wymaz z odbytu lub gardła – zalecany po ekspozycji analnej lub oralnej. Chlamydia może rozwijać się także w tych lokalizacjach, często bezobjawowo.

Zastosowanie pomocnicze mają badania serologiczne z krwi. Polegają na oznaczeniu przeciwciał IgG i IgA przeciwko Chlamydia trachomatis. Przeciwciała klasy IgA mogą wskazywać na aktywny stan zapalny, natomiast IgG mogą sugerować wcześniej przebytą infekcję. Nie są one jednak standardem diagnostyki w potwierdzaniu aktywnego zakażenia chlamydią.

Znacznie rzadziej, głównie w diagnostyce specjalistycznej, wykorzystuje się hodowlę komórkową czy immunofluorescencję.

Kiedy warto się zbadać?

• jeśli występują objawy zakażenia chlamydią,
• gdy partner/partnerka otrzymał(a) dodatni wynik w kierunku chlamydii,
• po ryzykownych kontaktach seksualnych bez zabezpieczenia,
• profilaktycznie, zwłaszcza u osób młodych i aktywnych seksualnie (szczególnie w przypadku nowych/ licznych partnerów.

Diagnostyka chlamydii jest szeroko dostępna. Wynik badania PCR można uzyskać już w ciągu 1–2 dni, co pozwala szybko rozpocząć leczenie i zapobiec dalszemu przenoszeniu choroby.

>> Zobacz również: Choroby przenoszone drogą płciową (choroby weneryczne) – jakie badania wykonać i jak często się badać?

Leczenie chlamydii u mężczyzn

Leczenie jest przyczynowe, oparte na antybiotykoterapii. Najbardziej aktualne, zalecane schematy to:

• doksycyklina 100 mg 2 × dziennie przez 7 dni – terapia pierwszego wyboru dla zakażeń urogenitalnych i odbytnicy,
• azytromycyna 1 g p.o. jednorazowo – alternatywa, preferowana, gdy istnieją przeciwwskazania do doksycykliny (np. ciąża) lub obawy o przestrzeganie zaleceń.

Inne opcje terapeutyczne (np. antybiotykoterapia lewofloksacyną), lekarz dobiera indywidualnie w zależności od sytuacji klinicznej i przeciwwskazań.

Zasady postępowania w leczeniu infekcji:

• Wstrzemięźliwość seksualna przez tydzień po zakończeniu terapii oraz do całkowitego ustąpienia objawów (również u partnerki/ partnera).
• Równoczesne leczenie partnerów seksualnych (obecnych i przeszłych – zazwyczaj do 6 miesięcy).
• Test potwierdzenia wyleczenia (TOC): rutynowo nie jest wymagany po doksycyklinie. Wykonywany minimum 4 tygodnie po leczeniuw razie ciąży partnerki, powikłań, utrzymujących się objawów, zastosowania schematów alternatywnych, nieprzestrzegania zaleceń lub ryzyka ponownej ekspozycji.

Powikłania nieleczonej chlamydii u mężczyzn

Brak leczenia może prowadzić do:

• zapalenia najądrzy i jąder,
• przewlekłego zapalenia prostaty,
• zwężeń cewki moczowej,
• reaktywnego zapalenia stawów,
• niepłodności.

Powikłania te mogą istotnie obniżać jakość życia, a część zmian ma charakter nieodwracalny.

Chlamydia u mężczyzn: odpowiedzi na najczęstsze pytania (FAQ)

Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące chlamydii u mężczyzn.

Chlamydia u mężczyzn: podsumowanie informacji

• Chlamydioza, wywoływana przez bakterię Chlamydia trachomatis, u mężczyzn często przebiega bezobjawowo. Nietrudno ją przeoczyć i nieświadomie przenosić dalej.
• Jeśli występują objawy, najczęściej obejmują: ból i dyskomfort okolic krocza, pieczenie przy oddawaniu moczu, śluzowo-ropną wydzielinę z cewki moczowej.
• Podstawą rozpoznania są testy NAAT/PCR, najczęściej wykonywane z próbki moczu lub wymazu z cewki moczowej.
• Leczenie jest przyczynowe, oparte na antybiotykoterapii – najczęściej stosuje się doksycyklinę.
• Nieleczona chlamydioza może prowadzić do przewlekłych problemów w obrębie układu moczowo-płciowego i niepłodności.
• Badania warto wykonać kompleksowo, również w kierunku innych chorób przenoszonych drogą płciową.

Bibliografia

1. White JA, Dukers-Muijrers NH, Hoebe CJ, Kenyon CR, Ross JD, Unemo M. 2025 European guideline on the management of Chlamydia trachomatis infections. Int J STD AIDS. 2025 May;36(6):434-449. doi:10.1177/09564624251323678. Epub 2025 Mar 4. PMID: 40037375.
2. Mishori R., McClaskey E.L., WinklerPrins V.J. Zakażenia Chlamydia trachomatis: badania przesiewowe, rozpoznanie i postępowanie. Medycyna Praktyczna – Medycyna Rodzinna. 2013.
3. Chlamydiozy. Medycyna Praktyczna – Choroby zakaźne. 2016.
4. Chlamydioza. Medycyna Praktyczna – Pacjent, Dermatologia, Choroby weneryczne. 2012.
5. ALAB Laboratoria. Chlamydia – objawy i drogi zakażenia, diagnostyka i leczenie chlamydiozy.