Ból neuropatyczny, czym się charakteryzuje? Objawy, przyczyny i leczenie

Ból neuropatyczny to złożony problem kliniczny i istotne wyzwanie terapeutyczne. Dowiedz się, jak go rozpoznać, poznaj przyczyny i rekomendowane metody terapeutyczne.

Z tego artykułu dowiesz się:
>> ból neuropatyczny wynika z uszkodzenia lub nieprawidłowego funkcjonowania układu nerwowego,
>> często ma przewlekły, nawrotowy charakter,
>> objawia się m.in. pieczeniem, kłuciem, mrowieniem, nadwrażliwością na dotyk i zaburzeniami czucia,
>> najczęstsze przyczyny rozwoju bólu neuropatycznego to cukrzyca, półpasiec, urazy, stwardnienie rozsiane, leczenie onkologiczne i niedobory witaminy B12,
>> diagnostyka opiera się na dokładnym wywiadzie i badaniu neurologicznym,
>> leczenie obejmuje m.in. farmakoterapię, rehabilitację, wsparcie psychologiczne,
>> wczesna diagnoza i właściwe leczenie zwiększają szanse na skuteczną kontrolę bólu.

Spis treści:

  1. Ból neuropatyczny: co to za rodzaj bólu?
  2. Rozwój bólu neuropatycznego: przykłady występowania
  3. Objawy bólu neuropatycznego
  4. Przyczyny powstawania bóli neuropatycznych
  5. Diagnostyka źródła bóli neuropatycznych: jakie badania wykonać?
  6. Czy ból neuropatyczny można wyleczyć?
  7. Jak łagodzić ból neuropatyczny domowymi sposobami?
  8. Ból neuropatyczny: podsumowanie informacji

Ból neuropatyczny: co to za rodzaj bólu?

Ból neuropatyczny to rodzaj bólu przewlekłego, powstającego wskutek uszkodzenia lub choroby czuciowej części układu nerwowegoobwodowego (nerwy obwodowe, sploty, korzenie nerwowe) lub ośrodkowego (rdzeń kręgowy, mózg). Nie jest bezpośrednią reakcją organizmu na uraz, lecz wynika z nieprawidłowego przewodzenia i przetwarzania impulsów bólowych.

Może być samoistny lub bodźcowo-zależny (nasilający się np. przy dotyku). Może także towarzyszyć wielu schorzeniom, zespołom bólowym, uszkodzeniom nerwów, występować w różnych lokalizacjach i mieć odmienny przebieg. Stałą cechą pozostaje jednak patologiczna aktywność włókien nerwowych, prowadząca do przewlekłego pieczenia, mrowienia, drętwienia lub uczucia porażenia prądem.

W klasyfikacji ICD-10 ból neuropatyczny jest najczęściej związany z kodami z zakresu G50-G64, obejmującymi choroby obwodowego układu nerwowego.

Warto wiedzieć:
Ból to subiektywne doznanie, powstające w odpowiedzi na uszkodzenie tkanek lub zagrożenie ich naruszenia. Wyróżnia się ból receptorowy (fizjologiczny), pełniący mechanizm ochronny organizmu, oraz ból niereceptorowy (patologiczny), wynikający z uszkodzenia struktur układu nerwowego. Ból neuropatyczny jest najczęściej występującym rodzajem bólu patologicznego.
Morfologia banerek

Rozwój bólu neuropatycznego: przykłady występowania

Za rozwój bólu neuropatycznego odpowiadają patologiczne procesy w układzie nerwowym: zaburzone przewodzenie impulsów, nieprawidłowa regeneracja nerwów, sensytyzacja obwodowa (nadwrażliwość zakończeń nerwowych) oraz ośrodkowa (zwiększona pobudliwość neuronów w rdzeniu kręgowym i mózgu).

W praktyce oznacza to, że ból jest odczuwany pomimo braku szkodliwego bodźca. Układ nerwowy sam staje się źródłem bólu.

Taki mechanizm może pojawiać się w przebiegu:

Przebieg i nasilenie objawów zależą od miejsca i rozległości uszkodzenia, predyspozycji indywidualnych oraz współistniejących schorzeń.

Objawy bólu neuropatycznego

Ból neuropatyczny charakteryzuje się szerokim spektrum objawów, które mogą mieć zarówno charakter nadmiernych doznań bólowych (objawy pozytywne), jak i ubytków czucia (objawy negatywne). Dolegliwości zwykle pojawiają się w obszarze unerwienia, zgodnie z przebiegiem uszkodzonego nerwu lub dermatomu. Najczęściej obejmują:

  • dyzestezje: nieprzyjemne odczucia o charakterze pieczenia, palenia, porażenia prądem, kłucia, szarpania lub bolesnego zimna,
  • parestezje: niebolesne, ale nienaturalne wrażenie czuciowe, np. mrowienia, drętwienia, „pełzania pod skórą”,
  • hipestezję: osłabienie lub utratę czucia dotyku, temperatury i wibracji,
  • hiperalgezję: nadwrażliwość na bodźce bólowe,
  • allodynię: ból wywołany przez bodźce normalnie niebolesne,
  • osłabienie siły mięśniowej w obrębie zajętego nerwu.

Ból ma zwykle charakter przewlekły, może być stały lub napadowy, nasilać się nocą i promieniować poza pierwotne miejsce uszkodzenia. Utrzymuje się miesiącami, a niekiedy latami.

>> Zobacz: Mrowienie i drętwienie twarzy – czego może być objawem? Możliwe przyczyny i diagnostyka

Czy ból neuropatyczny może się nasilić?

Tak, ból neuropatyczny może postępować, szczególnie gdy nie zostanie odpowiednio wcześnie zdiagnozowany i leczony. Dolegliwości mogą się pogłębiać pod wpływem stresu, braku snu, zmian temperatury czy współistniejących chorób. U części pacjentów rozwija się tzw. sensytyzacja, czyli nadmierna reaktywność układu nerwowego, co utrwala ból i utrudnia jego kontrolę.

Przyczyny powstawania bóli neuropatycznych

Ból neuropatyczny może być wywołany przez wiele chorób i czynników uszkadzających nerwy. Do najczęstszych przyczyn należą:

Znaczenie mają także czynniki zaostrzające: wiek, stres, brak leczenia choroby podstawowej czy przewlekłe przeciążenie układu nerwowego. W niektórych przypadkach nie udaje się ustalić konkretnej przyczyny bólu.

Pakiet ocena ryzyka cukrzycy (4 badania)_mobile baner na kategorię

Diagnostyka źródła bóli neuropatycznych: jakie badania wykonać?

Rozpoznanie bólu neuropatycznego opiera się przede wszystkim na dokładnym wywiadzie i badaniu neurologicznym. Lekarz ocenia charakter bólu, jego lokalizację i czas trwania, a także czynniki ryzyka (przebyte infekcje, choroby przewlekłe, leczenie onkologiczne, spożywanie alkoholu, stosowane leki).

W zależności od podejrzenia i potencjalnych przyczyn bólu, diagnostykę uzupełniają:

Badania laboratoryjne:

Badania obrazowe:

  • MRI lub TK: przy podejrzeniu ucisku nerwów, zmian zwyrodnieniowych lub pourazowych,
  • USG: pomocniczo w neuropatiach uciskowych.

Badania neurofizjologiczne:

  • EMG, ENG: badania przewodnictwa nerwowego i funkcji mięśni, oceniające stopień i lokalizację uszkodzenia nerwów.
  • QST: testy progów czucia na bodźce mechaniczne i termiczne.

>> To może Cię zainteresować: Czym są nerwobóle i gdzie występują? Objawy, przyczyny i leczenie neuralgii

Czy ból neuropatyczny można wyleczyć?

Wyleczenie bólu neuropatycznego może być możliwe, np. gdy usunie się jego odwracalną przyczynę (ucisk nerwu, niedobór witaminy B12 czy nieuregulowaną cukrzycę). Jednak w wielu sytuacjach choroba podstawowa prowadzi do nieodwracalnego uszkodzenia włókien nerwowych, czyniąc ból stanem przewlekłym, który można jedynie kontrolować, ale rzadko całkowicie wyleczyć.

Badanie holotranskobalaminy (aktywnej witaminy B12) banerek

W takich sytuacjach celem leczenia jest zmniejszenie dolegliwości i poprawa jakości życia. Stosuje się leczenie farmakologiczne, rehabilitację, wsparcie psychologiczne, a czasem metody inwazyjne.

Wczesna diagnoza zwiększa szansę na skuteczną kontrolę objawów i zahamowanie ich progresji.

>> Przeczytaj: Mrowienie i drętwienie lewej ręki – co oznacza i jak leczyć te objawy?

Jak łagodzić ból neuropatyczny domowymi sposobami?

Domowe sposoby nie zastępują leczenia farmakologicznego, ale mogą pomóc w zmniejszeniu nasilenia objawów i poprawie komfortu życia. Zaleca się:

  • regularną aktywność fizyczną i rehabilitację dostosowaną do możliwości: poprawia krążenie, zmniejsza napięcie mięśniowe i wspiera regenerację nerwów,
  • ćwiczenia relaksacyjne, techniki oddechowe: obniżają poziom stresu nasilającego dolegliwości,
  • unikanie czynników drażniących (zimno, ciasna odzież, ucisk w miejscu objętym bólem),
  • prawidłowe nawodnienie,
  • dietę bogatą w witaminy z grupy B, nienasycone kwasy tłuszczowe,
  • odpowiednią higienę snu: wspomaga regenerację układu nerwowego,
  • lokalne zabiegi fizykalne (delikatny masaż, ciepłe okłady),
  • unikanie alkoholu oraz samodzielnego stosowania leków bez konsultacji lekarskiej.

Choć ból neuropatyczny rzadko ustępuje samoistnie, codzienne nawyki mogą istotnie wpłynąć na jego przebieg i tolerancję.

Ból neuropatyczny: podsumowanie informacji

  • Ból neuropatyczny wynika z uszkodzenia lub dysfunkcji struktur czuciowych obwodowego lub ośrodkowego układu nerwowego.
  • Objawia się m.in. pieczeniem, mrowieniem, zaburzeniami czucia, nadwrażliwością na bodźce.
  • Może mieć różne przyczyny: od cukrzycy i półpaśca, po urazy, zabiegi chirurgiczne i choroby nowotworowe.
  • Podstawą diagnostyki pozostaje ocena kliniczna, wsparta badaniami uzupełniającymi.
  • Leczenie jest złożone i skupia się na kontroli objawów. Stosuje się leki, rehabilitację, wsparcie psychologiczne, czasem metody inwazyjne.

Bibliografia

  1. Szczudlik A., Dobrogowski J., Wordliczek J. i wsp.: Rozpoznanie i leczenie bólu neuropatycznego: przegląd piśmiennictwa i zalecenia Polskiego Towarzystwa Badania Bólu i Towarzystwa Neurologicznego – część pierwsza. Ból 2014; 15(2): 6–17.
  2. Szczudlik A., Dobrogowski J., Wordliczek J. i wsp.: Rozpoznanie i leczenie bólu neuropatycznego: przegląd piśmiennictwa i zalecenia Polskiego Towarzystwa Badania Bólu i Towarzystwa Neurologicznego – część druga. Ból 2014; 15(3): 8–22.
  3. Kocot-Kępska M.: Praktyka kliniczna – przewodnik leczenia bólu: Ból jest objawem subiektywnym – jak go oceniać? Med. Prakt., 2018; 4: 97–102
  4. Wordliczek J, Zajączkowska R. Ból neuropatyczny — patomechanizm. Medycyna Paliatywna w Praktyce. 2014;8(2):61–65
  5. Dobrogowski J, Kocot-Kępska M. Różne zespoły bólu neuropatycznego występujące u jednego pacjenta – opisy przypadków. Współczesna Onkologia. 2008;12(3):139–142.
  6. Puk O. Ból neuropatyczny w praktyce lekarza rodzinnego. Gabinet Prywatny. 2023;30(289).
  7. Votrubec M, Thong I. Ból neuropatyczny. Uaktualnienie postępowania. Medycyna Praktyczna – Lekarz Rodzinny. 2013;6.
Maria Wydra
Maria Wydra
Lekarka Oddziału Chorób Wewnętrznych w Szpitalu Specjalistycznym im. Ludwika Rydygiera w Krakowie. Absolwentka Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi oraz studiów podyplomowych Zarządzanie biznesem medycznym Szkoły Głównej Handlowej (SGH) w Warszawie. Jej zainteresowania zawodowe koncentrują się na zdrowiu publicznym w wymiarze lokalnym i międzynarodowym, ze szczególnym uwzględnieniem profilaktyki, edukacji zdrowotnej i nowoczesnych modeli opieki. Wykształcenie teoretyczne i doświadczenie kliniczne poszerzała w ramach programów akademickich oraz staży zagranicznych m.in. w Anglii (Guy’s Hospital w Londynie), Hiszpanii (Hospital Clínico Universitario w Walencji), Włoszech (Fondazione I.R.C.C.S. Policlinico San Matteo w Pavii) oraz Portugalii (Hospital Dr. Nélio Mendonça w Funchal).
 alabbanerek_wdomu

Social

88,235FaniLubię
3,663ObserwującyObserwuj
18,200SubskrybującySubskrybuj

Przeczytaj też