Koncentracja to zdolność skupiania uwagi na jednym zadaniu przez określony czas. O ile każdemu zdarza się czasem zdekoncentrować, przewlekłe problemy z koncentracją mogą utrudniać naukę, pracę, a nawet codzienne funkcjonowanie. Problemy z koncentracją i skupieniem mogą wynikać ze zmęczenia lub stresu, ale czasem bywają sygnałem zaburzeń wymagających diagnostyki. Poniższy artykuł wyjaśnia, jakie są najczęstsze przyczyny problemów z koncentracją, kiedy mogą świadczyć o chorobie oraz jakie badania należy wykonać, by znaleźć źródło trudności
Z tego artykułu dowiesz się:
- jakie są najczęstsze przyczyny problemów z koncentracją,
- jak wiek wpływa na zdolność skupienia i czym różnią się problemy z koncentracją u dziecka i u dorosłych,
- jakie choroby mogą powodować kłopoty z pamięcią i koncentracją,
- jakie badania warto wykonać przy długotrwałych problemach,
- jak w praktyce poprawić koncentrację.
Spis treści:
- Najczęstsze przyczyny problemów z koncentracją
- Problemy z koncentracją a wiek
- Problemy z pamięcią i koncentracją – kiedy są objawem choroby?
- Problemy z pamięcią i koncentracją – jakie badania wykonać?
- Jak poprawić koncentrację?
- Problemy z koncentracją: odpowiedzi na najczęstsze pytania (FAQ)
Najczęstsze przyczyny problemów z koncentracją
Problemy z koncentracją to trudności w utrzymaniu uwagi na danym zadaniu przez odpowiedni czas. Mogą dotyczyć zarówno dzieci, jak i dorosłych. Problemy ze skupieniem mają różne przyczyny, począwszy od czynników psychicznych i neurologicznych po choroby czy niedobory substancji odżywczych. Z tego powodu znalezienie źródła problemu jest kluczowe dla skutecznej terapii.

Jak rozpoznać problemy z koncentracją? Objawy u dzieci to przede wszystkim rozkojarzenie podczas lekcji, trudności w utrzymaniu uwagi na zadaniu czy częste przerywanie pracy. Dorośli wymieniają natomiast trudności w skupieniu się na pracy, rozproszenie uwagi oraz problemy z pamięcią.
Problemy z pamięcią i koncentracją bardzo często pojawiają się w wyniku przeciążenia obowiązkami i brakiem snu. Przewlekły stres i niedobór odpoczynku prowadzą do osłabienia zdolności poznawczych, co przekłada się na trudności w zapamiętywaniu i skupieniu. Nie każdy jednak zdaje sobie sprawę z tego, że problemy z koncentracją mogą być związane także z nawykami żywieniowymi: niedobory witamin z grupy B, żelaza czy magnezu także mogą obniżyć sprawność układu nerwowego. Przyczyna problemów z koncentracją może wiązać się również z przechorowaniem COVID-19: tzw. „mgła mózgowa” objawia się problemami z pamięcią, uwagą i koncentracją. Objawy neurologiczne po przechorowaniu utrzymują się nawet przez kilka miesięcy.

Inne przyczyny problemów z koncentracją to:
- nieustanny dostęp do bodźców, nadmierne korzystanie z urządzeń elektronicznych,
- brak aktywności fizycznej i higieny snu,
- nadużywanie alkoholu i innych używek,
- choroby psychiczne, m.in. depresja i zaburzenia lękowe.
O ile krótki epizod trudności z koncentracją nie musi być niepokojący, przewlekle występujące objawy zdecydowanie wymagają uwagi i dalszego działania. Dotyczy to zarówno dzieci, jak i osób dorosłych.

Problemy z koncentracją a wiek
Wiek jednostki wpływa na zdolność skupienia i tempo przetwarzania informacji. Problemy z koncentracją u dziecka mogą wynikać między innymi z niedojrzałości układu nerwowego, a u osób dorosłych – z przeciążenia obowiązkami i zmęczenia. U osób starszych pojawia się dodatkowo naturalne spowolnienie procesów poznawczych oraz problemy wynikające z chorób neurodegeneracyjnych.
Problemy z koncentracją u dziecka
Problemy ze skupieniem u dziecka często diagnozowane są zwłaszcza w wieku szkolnym: rodzice i nauczyciele zauważają, że dziecko ma problem ze skoncentrowaniem się na lekcji czy zadaniu domowym. Problemy z pamięcią i koncentracją w młodym wieku mogą wynikać z trudności adaptacyjnych i przewlekłego stresu (np. szkolnego), niedoboru snu i witamin z grupy B czy też z powodu nadmiaru bodźców (smartfony, tablety). Przyczyną mogą być również zaburzenia neurorozwojowe, takie jak ADHD – zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, a także trudności emocjonalne i środowiskowe. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów należy obserwować ich natężenie oraz zadbać o diagnozę, która jest pierwszym krokiem do skutecznego leczenia.
Problemy z koncentracją u dorosłych
Problemy z koncentracją i pamięcią u dorosłych pojawiają się zwykle przy nadmiarze stresu, pracy pod presją czasu czy bezsenności. Mogą wynikać także z zaburzeń hormonalnych (np. niedoczynności tarczycy, insulinooporności, zmian hormonalnych związanych z okresem okołomenopauzalnym), a nawet braku aktywności fizycznej czy niewłaściwej diety.Trudności ze skupieniem mogą być również spowodowane przez depresję, zaburzenia lękowe czy chorobę afektywną dwubiegunową. Jeśli chodzi o problemy z koncentracją u dorosłych w starszym wieku, mogą być one wczesnym sygnałem zaburzeń otępiennych. Szczególną uwagę należy zwrócić na nagłą i długotrwałą utratę koncentracji, która zdecydowanie wymaga diagnostyki medycznej.
>> Zobacz też: Insulinooporność – jakie są jej objawy i przyczyny? Diagnostyka i leczenie
Problemy z pamięcią i koncentracją – kiedy są objawem choroby?
Problemy z koncentracją i skupieniem, choć mogą wynikać z przepracowania czy przemęczenia, niekiedy mają także poważniejsze podłoże. To sygnał ostrzegawczy i może świadczyć zarówno o chorobach przewlekłych, jak i niedoborach żywieniowych. Najczęściej diagnozowane schorzenia to choroby tarczycy, cukrzyca, stany depresyjne oraz choroby neurodegeneracyjne, takie jak choroba Alzheimera. Na problemy z pamięcią i koncentracją w młodym wieku oraz u dorosłych mogą wpływać także niedobory podstawowych składników odżywczych – żelaza, witaminy B12 czy witaminy D.
>> Przeczytaj także: Niedobór witaminy B12 – objawy, przyczyny, badania
Problemy z pamięcią i koncentracją – jakie badania wykonać?
Jeśli pomimo wypoczynku i zadbania o higienę snu oraz ograniczenia czasu spędzanego przed ekranami nadal utrzymują się problemy z pamięcią i koncentracją, zdecydowanie należy odwiedzić lekarza i wykonać dodatkowe badania – zarówno laboratoryjne, jak i ocenę stanu psychicznego. Podstawowe badania wykonywane w przypadku problemów ze skupieniem to morfologia krwi, poziom glukozy, badanie poziomu żelaza i ferrytyny, witaminy B12, witaminy D, a także ocena hormonów tarczycy (TSH, FT3, FT4). Możesz zdecydować się również na zbadanie poziomu homocysteiny, która jest związana z zaburzeniami metabolicznymi, ale również z ryzykiem chorób neurodegeneracyjnych. Wyniki badań sprawią, że lekarz będzie mógł ustalić przyczynę problemów i zadecydować o rozpoczęciu odpowiedniego leczenia.
Jak poprawić koncentrację?
Leczenie problemów z koncentracją zależy od przyczyny. W przypadku stwierdzenia niedoborów witamin i minerałów wskazana może być suplementacja i zmiana diety. W przypadku zaburzeń psychicznych pomocna będzie psychoterapia i leczenie farmakologiczne. Niezależnie od tego, czy problemy z koncentracją są spowodowane czynnikami medycznymi, czy też występują przejściowo, możesz wprowadzić codzienne nawyki wspierające pracę mózgu. Najważniejsze zalecenia to:
- regularny sen i higiena snu (stałe godziny zasypiania, odstawienie telefonu przed snem),
- regularna aktywność fizyczna,
- zbilansowana dieta,
- techniki relaksacyjne, np. ćwiczenia oddechowe,
- planowanie dnia i przerw w pracy.
Pamiętaj, że jeśli problemy z koncentracją utrzymują się mimo zmiany trybu życia, należy skonsultować się z lekarzem.
Problemy z koncentracją: odpowiedzi na najczęstsze pytania (FAQ)
Na początku należy udać się do lekarza rodzinnego, który zleci podstawowe badania. W celu dalszej diagnostyki i leczenia może on skierować pacjenta do specjalisty – neurologa, endokrynologa, psychiatry lub psychologa.
Podstawą są badania krwi (morfologia, hormony tarczycy, poziom witamin), a także testy psychologiczne oceniające procesy poznawcze.
Leczenie zależy od przyczyny – może obejmować suplementację, farmakoterapię, psychoterapię lub zmianę stylu życia.
Sen, zdrowa dieta, regularny ruch, a także ćwiczenia poznawcze i techniki redukcji stresu.
Problemy z koncentracją mogą mieć wiele przyczyn – od stresu i zmęczenia, po poważne choroby neurologiczne i metaboliczne. Należy pamiętać o regularnym odpoczynku, aktywności fizycznej i diecie, ale w razie długotrwałych objawów konieczna jest diagnostyka i leczenie. Podstawowe badania krwi może zlecić lekarz rodzinny – na podstawie wyników podejmie decyzję o dalszej diagnozie lub leczeniu.
Opieka merytoryczna: lek. Katarzyna Banaszczyk
Bibliografia
- Chmiela T., Dobrakowski P., Łabuz-Roszak B., Gorzkowska A. (2023). Diagnostyka zaburzeń poznawczych w ramach podstawowej opieki zdrowotnej w Polsce. Psychiatria Polska, 57(1), 65–77.
- Dyrla-Mularczyk K., Giemza-Urbanowicz W. (2019). Wpływ aktywności fizycznej na funkcjonowanie układu nerwowego i procesy poznawcze – przegląd badań. Neuropsychiatria i Neuropsychologia, 14(3–4), 84–91.
- Klimova B., Valis M., Kuca K. (2017). Cognitive decline in normal aging and its prevention: a review on non-pharmacological lifestyle strategies. Clinical Interventions in Aging, 12, 903–910. https://doi.org/10.2147/CIA.S132963.
- Kmieć P., Sworczak K. (2017). Korzyści i zagrożenia wynikające z suplementacji witaminą D. Forum Medycyny Rodzinnej, 11(1), 10–15. https://journals.viamedica.pl/forum_medycyny_rodzinnej/article/view/51249
- Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej. (2025, 18 marca). Styl życia dobry dla mózgu. https://ncez.pzh.gov.pl/abc-zywienia/styl-zycia-dobry-dla-mozgu/.
- Synapse. (2020). Attention and concentration problems [PDF]. https://synapse.org.au/wp-content/uploads/2020/02/2.2.1.1-Attention-and-Concentration-Problems.pdf.
- Wichlińska-Lipka M., Nyka W. M. (2008). Rola homocysteiny w patogenezie chorób układu nerwowego. Forum Medycyny Rodzinnej, 2(4), 292–297.
- Przybylak M., Grabowski J., Bidzan L. (2021). Wpływ zaburzeń sekrecji hormonów tarczycy na funkcje poznawcze. Psychiatria Polska, 55(2), 309–321.
- Stępniak A., Kot K., Witczak M., Kondracka B., Bojar I. (2013). Spożycie witamin z grupy B a funkcje poznawcze kobiet po menopauzie. Przegląd Menopauzalny, 6, 464–471.
- Talarowska M., Florkowski A., Orzechowska A., Wysokiński A., Zboralski K. (2008). Funkcjonowanie poznawcze chorych na cukrzycę typu 1 i 2. Diabetologia Praktyczna, 9(5).
- Akademia NFZ. (n.d.). 8 tygodni do zdrowia po COVID-19. https://akademia.nfz.gov.pl/8-tygodni-do-zdrowia-po-covid-19/.
- MP.pl. Leczenie zaburzeń pamięci, uwagi i koncentracji. https://www.mp.pl/pacjent/psychiatria/lista/105922,leczenie-zaburzen-pamieci-uwagi-i-koncentracji.