Kinaza kreatynowa (CK) (M18)

Kinaza kreatynowa jest enzymem zlokalizowanym głównie w mięśniu sercowym, mięśniach szkieletowych i mózgu. Kiedy dochodzi do uszkodzenia mięśni lub komórek nerwowych, aktywność CK w surowicy jest podwyższona (wzrasta w ciągu 6 godzin od uszkodzenia, jeśli uszkodzenie jest trwałe, szczyt osiąga w 18 godzinie i wraca do wartości prawidłowych po 2- 3 dniach).

Ponieważ CK syntetyzowana jest również w mięśniach szkieletowych, jej prawidłowa aktywność zależy od masy mięśniowej pacjenta. Intensywne ćwiczenia, wzrost aktywności fizycznej, ale również iniekcje domięśniowe i przebyte operacje mogą powodować wzrost aktywności enzymu. Podwyższona aktywność CK występuje w rabdomiolizie, dystrofii mięśniowej, zapaleniu mięśni, zmiażdżeniach, urazach, zaburzeniach metabolicznych (hipokaliemii, hiponatremii), endokrynopatiach (niedoczynności tarczycy, niedoczynności przytarczyc), hipertermii złośliwej, wstrząsie.

Niektóre leki mogą również wpływać na wyniki oznaczenia kinazy kreatynowej w surowicy (podwyższony poziom). Należą do nich: statyny, fibraty, kolchicyna, neuroleptyki, niektóre β-adrenolityki.

W przypadku chorób pierwotnie mięśniowych pomocny w procesie diagnostycznym może być stopień wzrostu aktywności CK. Bardzo wysokie wartości, znacznie przekraczające 1000 IU/L (nawet sięgające kilkuset tysięcy), typowo występują w dystrofiach mięśniowych, niektórych wrodzonych miopatiach, miopatiach zapalnych. Seryjne pomiary stężeń CK mogą być pomocne w monitorowaniu skuteczności leczenia (głównie miopatii zapalnych).

Kinaza kreatynowa - kto i kiedy powinien wykonać badanie CK?

Badanie CK może być istotne w diagnostyce pierwotnych chorób mięśni, uszkodzeniach mięśni, w przypadkach bólu lub osłabienia mięśni. Ma istotne znaczenia w badaniach wydolnościowych u sportowców.