Badanie białka całkowitego w surowicy jest wykonywane jako badanie przesiewowe w kierunku ogólnej oceny stanu zdrowia pacjenta, w diagnostyce zaburzeń funkcjonowania wątroby i nerek, w celu oceny stanu odżywienia pacjenta, czy ustalenia przyczyn zespołów obrzękowych.
Oczekiwanie na wynik
1 dzień roboczy
Pobierany materiał
Krew
Gdzie można wykonać
Przygotowanie
Całkowite białko krążące w osoczu składa się z bardzo wielu pojedynczych białek o licznych, specyficznych strukturach i funkcjach. Są one elementami budulcowymi narządów, mogą pełnić funkcję hormonów, enzymów, transporterów regulujących wiele procesów w organizmie. Dwie podstawowe frakcje białek to albumina i globuliny. Oznaczenie białka całkowitego w surowicy stanowi przybliżony wykładnik stężenia tych wszystkich białek. Sytuacje nadmiernej produkcji lub utraty, degradacji jednego białka lub grupy białek będą odzwierciedlały się w odchyleniach stężeń białka całkowitego. Badanie białka całkowitego pomocne jest zatem w ocenie ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Służy do oceny stanu odżywienia pacjenta, do diagnostyki chorób wątroby i nerek.
Podwyższone stężenia białka całkowitego w surowicy mogą występować w szpiczaku plazmocytowym, makroglobulinemii Waldenströma, w różnych gammapatiach, w stanach odwodnienia organizmu.
Obniżone stężenia białka całkowitego w surowicy mogą występować w stanach niedożywienia (na skutek głodzenia lub zaburzeń wchłaniania pokarmów z przewodu pokarmowego), w ciężkich uszkodzeniach wątroby, w zespole nerczycowym, w dysfunkcji nerek prowadzącej do utraty białek, w stanach przewodnienia, w ciężkich oparzeniach.
Badanie białka całkowitego w surowicy zalecane jest osobom diagnozowanym w kierunku chorób wątroby, nerek i szpiku kostnego oraz w celu oceny ogólnego stanu zdrowia. Badanie może być pomocne w sytuacji odwodnienia pacjenta lub jego niedożywienia na skutek chorób przebiegających z częstymi biegunkami, w ciężkich wymiotach, w stanach zapalnych, w chorobie Addisona.
Przed pobraniem należy unikać wysiłku fizycznego.